۲٬۴۸۵
ویرایش
نظریه شماره 1083/96/7 مورخ 1396/05/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۸
، ۱۸ ژوئنبدون خلاصۀ ویرایش
Hossein dk (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hossein dk (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
با توجه به بند "ب" ماده ۳۳۱ و بند "الف" ماده [[ماده 368 قانون آیین دادرسی مدنی|۳۶۸]] و [[ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی]]، آرای محاکم بدوی در مورد تنفیذ تصمیمات مراجع عالی اقلیت های دینی (نفیا، یا اثباتا) از حیث تجدیدنظر خواهی، فرجام خواهی یا اعاده دادرسی، مشمول مقررات عام قانون اخیرالذکر است. | با توجه به بند "ب" ماده [[ماده ۳۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی|۳۳۱]] و بند "الف" ماده [[ماده 368 قانون آیین دادرسی مدنی|۳۶۸]] و [[ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی]]، آرای محاکم بدوی در مورد تنفیذ تصمیمات مراجع عالی اقلیت های دینی (نفیا، یا اثباتا) از حیث تجدیدنظر خواهی، فرجام خواهی یا اعاده دادرسی، مشمول مقررات عام قانون اخیرالذکر است. | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۶]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۶]] | ||