ماده ۱۱۹۰ قانون مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۸ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۱۱۹۰ قانون مدنی: ممکن است پدر یا جد پدری به کسی که به سمت وصایت معین کرده اختیار تعیین وصی بعد از فوت خود را برای مولی‌علیه بدهد.

توضیح واژگان

«وصی» در ماده ۱۱۹۰ قانون مدنی، کسی است که توسط پدر یا جد پدری، برای دوران پس از مرگ آنان، جهت تصدی امور مالی طفل، انتخاب می‌شود.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ولی قهری، می‌تواند به وصی، اختیار تعیین وصی را اعطا نماید؛ زیرا تعیین وصی، قائم به شخص موصی یا همان ولی قهری نیست،[۲] و همچنین از این طریق، امور مالی مولی علیه بلاتصدی نمی ماند.[۳]

موضوع مفاد ماده ۱۱۹۰ قانون مدنی، حصری نیست؛ یعنی موصی، در سایر موارد وصیت عهدی، نظیر وصیت بر صرف ثلث ماترک جهت اطعام روزانه فقرا، به وصی خود اختیار دهد تا او نیز، برای خود وصی تعیین نماید.[۴]

منابع

  1. ناصر رسایی نیا. حقوق خانواده. چاپ 1. بهینه، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3351016
  2. شیرین عبادی. حقوق کودک (جلد اول) (نگاهی به مسائل حقوقی کودکان در ایران). چاپ -. روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران، 1352.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1103556
  3. شیرین عبادی. حقوق زن در قوانین ایران. چاپ 2. گنچ دانش، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1275808
  4. محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 296440