ماده ۱۲ قانون مسئولیت مدنی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
* [[مسئولیت مدنی اشخاص حقیقی ناشی از انتقال بیماریهای مسری با تأکید بر حقوق انگلیس]] | * [[مسئولیت مدنی اشخاص حقیقی ناشی از انتقال بیماریهای مسری با تأکید بر حقوق انگلیس]] | ||
* [[مبنای فقهی حقوقی مسئولیت اشخاص حقیقی در قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث مصوب 1395]] | * [[مبنای فقهی حقوقی مسئولیت اشخاص حقیقی در قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث مصوب 1395]] | ||
* [[مطالعه تطبیقی حملونقل کالاهای خطرناک از منظر حقوق ایران و کنوانسیون حملونقل کالاهای خطرناک]] |
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۱
كارفرماياني كه مشمول قانون كار هستند مسئول جبران خساراتي ميباشند كه از طرف كاركنان اداري و يا كارگران آنان در حين انجام كار يا بمناسبت آن وارد شده است مگر اينكه محرز شود تمام احتياط هائي كه ارضاع [ اوضاع ] و احوال قضيه ايجاب مينموده بعمل آورده يا اين كه اگر احتياط هاي مزبور را بعمل مياوردند باز هم جلوگيري از ورود زيان مقدور نمي بود كارفرما ميتواند بواردكننده خسارت در صورتيكه مطابق قانون مسئول شناخته شود مراجعه نمايد.
مقالات مرتبط
- مسئولیت دولت یا حکومت: تبیین مبانی آن در آموزه های فقه و حقوق کیفری ایران
- مبانی و اصول جبران خسارت بدنی در حوادث هستهای؛ با مطالعه تطبیقی در حقوق فرانسه و کنوانسیونهای بینالمللی
- مسئولیت مدنی اشخاص حقیقی ناشی از انتقال بیماریهای مسری با تأکید بر حقوق انگلیس
- مبنای فقهی حقوقی مسئولیت اشخاص حقیقی در قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث مصوب 1395
- مطالعه تطبیقی حملونقل کالاهای خطرناک از منظر حقوق ایران و کنوانسیون حملونقل کالاهای خطرناک