ماده ۴۴۷ قانون مدنی

هر گاه شرط خیار برای شخصی غیر از متعاملین شده باشد منتقل به ورثه نخواهد شد.

توضیح واژگان

شرط در لغت، یعنی الزام به شیئ، و پایبندی به آن در ضمن عقد.و شرط در لغت، یعنی قرار و پیمان. و در اصطلاح، به التزام و تعهدی که ضمن عقد معین، و در کنار تعهد اصلی، به وجود می آید؛ شرط گویند. و در اصطلاح، به تعهدی که ضمن تعهد دیگر قرار داشته؛ و به صورت تبعی درآمده؛ و جزئی از عقد اصلی می گردد؛ شرط گویند. و به توافقی که ضمن عقدی، به جهت تغییر آثار آن قرارداد، انشاء می گردد؛ شرط گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

درمواردی که طرفین، برای ثالث، حق خیار شرط قائل می شوند؛ درواقع او را داور میان خود قرار می دهند؛ که بدیهی است با فوت ثالث و ازاله منصب او، ورثه وی نمی توانند نسبت به خیار مزبور، ادعایی داشته باشند. و شخص ثالث را، نمی توان صاحب خیار شرط محسوب داشت؛ تا با فوت وی، امکان انتقال خیار به ورثه اش وجود داشته باشد؛ بلکه ثالث، تنها معتمد و داور بین طرفین بوده؛ و سمت او نیز، قائم به شخص است.

خیار مؤامره، قابل از طریق ارث منتقل نمی گردد.

سوابق فقهی

اگر خیار شرط، برای ثالث قرار داده شده باشد؛ دراینصورت با توجه به اینکه وی، وکیل کسی است که شرط به نفع او مقرر گردیده؛ با فوت ثالث، حق خیار به ورثه او تعلق نیافته؛ و به موکل وی، یعنی یکی از متعاملین انتقال می یابد.