ماده ۱۸۰ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

به فرآیندی که جهت بیرون آوردن موجودات آبی، از زیستگاه طبیعی آنان صورت می پذیرد؛ صید گویند.(383288)

حیواناتی که از قابلیت شکار برخوردار بوده؛ و دارای مالک خاص نباشند؛ در زمره اموال مباح قرار داشته؛ و شکار آنان، با رعایت موازین قانونی امکانپذیر است.(3035) و حیوانی که موضوع شکار است؛ باید از مباحات باشد.(25900)

صید و شکار، در دسته مباحات اصلی قرار دارند.(59585)

حیواناتی را که در آنها، آثار تملک، نظیر قلاده و ... نمایان است؛ نمی توان شکار نمود.(131489) (59585) مگر پس از تحقیق، و پیدا نشدن مالک آن.(59585)

شکار، نسبت به حیوانات فاقد مالک، امکانپذیر است.(131488)

حیوان اهلی را، نمی توان شکار نمود؛ زیرا اینگونه حیوانات؛ غالباً و بلکه همیشه، دارای مالک هستند.(265017)

شکار آن دسته از حیوانات وحشی، که در آنان، علائم تملک وجود دارد؛ ممنوع است.(265017)

وجود علائم مالکیت در حیوان، دلیل مباحه نبودن آن است.(46958)

رنگی بودن بالهای پرنده، نشانه مملوک بودن او بوده؛ و درنتیجه شکار چنین حیوانی ممنوع است.(841293)

قانونگذار، باید متذکر می شد که صید حیوانات، برخلاف مقررات خاص شکار، ممنوع است.(427556)

* مشاهده مرغ خانگی در محله ها، و یا وجود طوطی در مناطق سردسیر، نشانه مملوک بودن آنها است.(77437)