رای وحدت رویه شماره 690 مورخ 1385/5/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور (قطعی بودن نظر دادگاه نسبت به اعتراض شاکی خصوصی به قرار منع تعقیب صادره از بازپرس): تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''رای وحدت رویه شماره 690 مورخ 1385/5/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور( قطعی بودن نظر دادگاه در رسیدگی به اعتراض شاکی خصوصی به قرار منع تعقیب صادره از ناحیه بازپرس): ''' با توجه به بند «ن» از ماده 3 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 1381/...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۱
رای وحدت رویه شماره 690 مورخ 1385/5/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور( قطعی بودن نظر دادگاه در رسیدگی به اعتراض شاکی خصوصی به قرار منع تعقیب صادره از ناحیه بازپرس): با توجه به بند «ن» از ماده 3 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 1381/7/28 قرار منع تعقیب صادره از بازپرس به تقاضای شاکی خصوصی قابل اعتراض در دادگاه صالحه بوده و نظر دادگاه در این مورد قطعی و غیرقابل تجدیدنظر است، علی هذا به نظر اکثریت قریب به اتفاق اعضا هیات عمومی وحدت رویه دیوان عالی کشور، رای شعبه شانزدهم دادگاه تجدیدنظر استان تهران که با این نظر منطبق است قانونی تشخیص و مورد تأیید است. این رای به استناد ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها لازمالاتباع خواهد بود.
مواد مرتبط
- ماده 3 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 1381/7/28
- ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب
- ماده 276 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392