ماده 18 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''ماده 18 قانون تجارت الکترونیکی''': در موارد زیر «داده پیام» منسوب به اصلساز است : الف - اگر توسط اصلساز و یا به وسیله شخصی ارسال شده باشد که از جانباصلساز مجاز به این کار بوده است. ب - اگر به وسیله سیستم اطلاعاتی برنامهریزی شده یا تصد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
مطابق این ماده، تمام داده پیام هایی که توسط خود اصل ساز و شخص ماذون از ناحیه وی یا از طریق سیستم های رایانه ای تحت کنترل ایشان ارسال شده باشد، منتسب به اصل ساز بوده و او را متعهد می سازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 48 شماره 66 دی 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1846652|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | مطابق این ماده، تمام داده پیام هایی که توسط خود اصل ساز و شخص ماذون از ناحیه وی یا از طریق سیستم های رایانه ای تحت کنترل ایشان ارسال شده باشد، منتسب به اصل ساز بوده و او را متعهد می سازد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 48 شماره 66 دی 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1846652|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
قانون تجارت الکترونیک ایران مصوب سال 1382 اشاره مستقیمی نسبت به قراردادهای منعقده توسط سیستم های هوشمند ندارد و تنها در بند (ب) ماده 18 در خصوص انتساب داده پیام به اصل ساز اشاره می کند که اگر داده پیام به وسیله سیستم اطلاعاتی برنامه ریزی شده یا تصدی خودکار از جانب اصل ساز ارسال شود، معتبر است. شاید بتوان گفت که منظور قانونگذار از «تصدی خودکار»، همانند سایر مقررات بین المللی که در ان دوره زمانی به تصویب رسیده، مربوط به ارسال داده پیام و اطلاعاتی است که از قبل توسط اصل ساز (کنترل کننده انسانی) تهیه و طراحی شده و به وسیله سامانه خودکار ارسال می شود، نه اینکه خود سامانه به طور هوشمند به تولید داده پیام مبادرت نموده و مستقلا و خود مختار ان را به طرف قرارداد ارسال کرده باشد. بر اساس همین تفسیر است که انتساب چنین داده پیامی به اصل ساز به اسانی قابل توجیه و پذیرش می گردد، زیرا ارسال داده پیام به طور خودکار توسط سامانه رایانه ای که داده پیام های ان از قبل طراحی و تنظیم شده نقشی بیش از یک رسانه مدرن به این سامانه اعطا نخواهد کرد و در نهایت اراده کاربر و یا همان اصل ساز را به طرف قرارداد منتقل می کند و ایجاب و قبول چنین قراردادی به طور مستقیم به اصل ساز منتسب است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله علمی پژوهشی نامه مفید شماره 73 شهریور 1388|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=دانشگاه مفید|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1470700|صفحه=|نام۱=دانشگاه مفید قم|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۸
ماده 18 قانون تجارت الکترونیکی: در موارد زیر «داده پیام» منسوب به اصلساز است :
الف - اگر توسط اصلساز و یا به وسیله شخصی ارسال شده باشد که از جانباصلساز
مجاز به این کار بوده است.
ب - اگر به وسیله سیستم اطلاعاتی برنامهریزی شده یا تصدی خودکار از جانباصلساز
ارسال شود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
نکات توضیحی
مطابق این ماده، تمام داده پیام هایی که توسط خود اصل ساز و شخص ماذون از ناحیه وی یا از طریق سیستم های رایانه ای تحت کنترل ایشان ارسال شده باشد، منتسب به اصل ساز بوده و او را متعهد می سازد.[۱]
قانون تجارت الکترونیک ایران مصوب سال 1382 اشاره مستقیمی نسبت به قراردادهای منعقده توسط سیستم های هوشمند ندارد و تنها در بند (ب) ماده 18 در خصوص انتساب داده پیام به اصل ساز اشاره می کند که اگر داده پیام به وسیله سیستم اطلاعاتی برنامه ریزی شده یا تصدی خودکار از جانب اصل ساز ارسال شود، معتبر است. شاید بتوان گفت که منظور قانونگذار از «تصدی خودکار»، همانند سایر مقررات بین المللی که در ان دوره زمانی به تصویب رسیده، مربوط به ارسال داده پیام و اطلاعاتی است که از قبل توسط اصل ساز (کنترل کننده انسانی) تهیه و طراحی شده و به وسیله سامانه خودکار ارسال می شود، نه اینکه خود سامانه به طور هوشمند به تولید داده پیام مبادرت نموده و مستقلا و خود مختار ان را به طرف قرارداد ارسال کرده باشد. بر اساس همین تفسیر است که انتساب چنین داده پیامی به اصل ساز به اسانی قابل توجیه و پذیرش می گردد، زیرا ارسال داده پیام به طور خودکار توسط سامانه رایانه ای که داده پیام های ان از قبل طراحی و تنظیم شده نقشی بیش از یک رسانه مدرن به این سامانه اعطا نخواهد کرد و در نهایت اراده کاربر و یا همان اصل ساز را به طرف قرارداد منتقل می کند و ایجاب و قبول چنین قراردادی به طور مستقیم به اصل ساز منتسب است.[۲]
منابع
- ↑ ماهنامه کانون سال 48 شماره 66 دی 1385. مهنا، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1846652
- ↑ مجله علمی پژوهشی نامه مفید شماره 73 شهریور 1388. دانشگاه مفید، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1470700