ماده ۱۰۶۵ قانون مدنی

توالی عرفی ایجاب و قبول شرط صحت عقد است.

توضیح واژگان

عاقد یعنی طرف عقد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

فاصله ایجاب و قبول در نکاح، نباید از حد متعارف تجاوز نماید.

چنانچه فاصله ایجاب و قبول در نکاح، از حد متعارف تجاوز نماید؛ توالی بین آن دو، از بین می رود.

چنانچه فاصله ایجاب و قبول در نکاح، از حد متعارف تجاوز نماید؛ دراینصورت قبول واقع نشده است؛ زیرا دیگر، ایجابی وجودندارد؛ تا بتوان، برای آن، متصور قبول شد. و چنین قبولی، به منزله ایجاب متقابل محسوب خواهدشد.

برخی از حقوقدانان، قبول را درصورت اعلام در مجلس عقد، معتبر می دانند؛ نه پس از مفارقت طرفین از یکدیگر.

چنانچه فاصله ایجاب و قبول در نکاح، از حد متعارف تجاوز نماید؛ عرف درمورد فاصله جزئی، مسامحه می نماید.

سوابق فقهی

بین ایجاب و قبول، باید موالات وجودداشته باشد.

عرف، باید دلالت بر ارتباط بین ایجاب و قبول نماید.