ماده 27 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده 27 قانون تجارت الکترونیکی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۵

۲٬۶۹۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۸ مهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

امیررضا الفت نیا

۱٬۰۲۴

ویرایش

@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 فرض دوم ان است که مخاطب یک سیستم اطلاعاتی معینی را برای دریافت داده پیام تعیین نکرده باشد. در این صورت به محض اینکه داده پیام به هر یک از سیتم های اطلاعاتی مخاطب وارد شود، واصل شده تلقی می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=زمان وقوع عقد از طریق واسطه های الکترونیک|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=مجله پژوهش حقوق عمومی (پژوهش حقوق و سیاست سابق) شماه 13 پاییز و زمستان 1383|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5285136|صفحه=|نام۱=غلام نبی|نام خانوادگی۱=فیض چکاب|چاپ=}}</ref>
+اشارت ماهوی که با دقت در متن مادتین 26، 27 قانون تجارت الکترونیکی نهفته است این است که در فضای مجازی و الکترونیک ملاک تعیین زمان ارسال «داده پیام» حامل ایجاب و قبول، ورود ان به سیستم اطلاعاتی خارج از کنترل اصل ساز است، نه عمل شخص اصل سازی که در مقام موجب یا قابل بر دکمه ای از صفحه کلید یا موس فشرده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=معاملات الکترونیک (مبانی-ماهیت-مشروعیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=اندیشه های حقوقی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2654092|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=صدری|چاپ=3}}</ref>
 == نکات توضیحی ==
 در مواقعی که از روش های تجارت الکترونیکی برای تشکیل قرارداد استفاده می شود، می توان گفت به محض اینکه متن پیام از دسترس و کنترل و اختیار فرستنده خارج گردید، قبول به طور قاطعی ابراز گردیده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش های حقوقی شماره 9 بهار و تابستان 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1365564|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
+در ماده 27 قانون تجارت الکترونیکی ایران، نظریه وصول پذیرفته شده است، بر اساس این نظریه قرارداد الکترونیکی، زمانی تشکیل می شود که داده پیام حاوی قبول توسط موجب دریافت گردد که در این زمان عقد محقق می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد حقوق تجارت الکترونیک|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2330084|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=3}}</ref>
+ماده 27 قانون تجارت الکترونیکی ایران بین فرضی که مخاطب یک سیستم اطلاعاتی به منظور دریافت داده پیام معین کرده باشد و فرضی که چنین سیستمی از جانب او معین نشده باشد، تفاوت قائل شده است. در فرض اول دریافت زمانی صورت خواهد گرفت که به ان سیستم اطلاعاتی معین وارد شود. اما در فرض دوم زمانی که داده پیام وارد هر یک از سیستم های اطلاعاتی مخاطب شود، دریافت محقق خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد حقوق تجارت الکترونیک|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2330088|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=3}}</ref>
 == منابع ==