ماده ۴۹۲ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اگر مستأجر، عین مستأجره را در غیر موردی که در اجاره ذکر شده باشد یا از اوضاع و احوال استنباط میشود استعمال کند و منع آن ممکن نباشد موجر حق فسخ اجاره را خواهد داشت. | اگر مستأجر، عین مستأجره را در غیر موردی که در اجاره ذکر شده باشد یا از اوضاع و احوال استنباط میشود استعمال کند و منع آن ممکن نباشد موجر حق فسخ اجاره را خواهد داشت. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == |
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۴
اگر مستأجر، عین مستأجره را در غیر موردی که در اجاره ذکر شده باشد یا از اوضاع و احوال استنباط میشود استعمال کند و منع آن ممکن نباشد موجر حق فسخ اجاره را خواهد داشت.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مفاد این ماده، بیانگر یکی از چهرههای ممانعت از تعدی و تفریط بوده؛ و مستأجر باید خود را ملتزم به آن بداند. (۹۱۲۵۵۱)
باتوجه به اینکه عین مستأجره، در ید مستأجر امانت بوده؛ و حفظ آن لازم است؛ وی میتواند تصرفاتی در آن نماید که مقصود متعاملین بودهاست. و تصرف مازاد بر آن صحیح نیست. و درصورت تخلف، علاوه بر ضمان مستأجر، درصورتیکه مؤجر، نتواند از طریق مراجعه به دادگاه، مانع تعدی مستأجر گردد؛ میتواند اجاره را فسخ نماید.[۱]
اوضاع و احوال و قراین موضوع این ماده، ممکن است از نوع لفظیه یا حالیه باشند.[۲]
رویههای قضایی
به موجب اتفاق نظر قضات دادگاههای حقوقی ۲ تهران، مورخه ۲۵/۱۲/۱۳۶۷، اگر مستأجر، در عین مستأجره، شغل دیگری را، غیر از آنچه که مورد تراضی طرفین قرار گرفته؛ برگزیند؛ دراینصورت مرتکب تخلف گردیدهاست؛ مگر اینکه شغل جدید او، مشابه حرفه قبلی اش باشد.[۳]
انتقادات
این ماده، بیانگر یکی از مصادیق تعدی مستأجر است که کلی آن، در ماده ۴۸۷ قانون مدنی ذکر گردیده بود؛ و نیازی به تکرار مصداق آن در این ماده نیست.[۴]
مصادیق و نمونهها
- اگر مستأجر، مورد اجاره را، که جهت تأسیس انجمن حمایت از حیوانات دوزیست، اجاره داده شده؛ به محلی برای تجارت شکارچیان و صیادان اختصاص دهد؛ دراینصورت به دلیل اینکه وی، از عین مستأجره، استفاده ای کاملاً مغایر با مقصود طرفین نمودهاست؛ برای مؤجر حق فسخ به وجود میآید.[۵]
منابع
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد اول). چاپ 3. گنج دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 237312
- ↑ مهدی شهیدی. حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول قراردادها و تعهدات). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 129768
- ↑ یوسف نوبخت. اندیشه های قضایی. چاپ 1. تولید کتاب، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5537420
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1710896
- ↑ ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (درس هایی از عقود معین) (بیع، اجاره، قرض، جعاله، شرکت، صلح). چاپ 13. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2879424