باز‌پژوهی تجری در آموزه‌های اسلامی با نگاهی به حالت خطرناک از منظرجرم‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''باز‌پژوهی تجری در آموزه‌های اسلامی با نگاهی به حالت خطرناک از منظرجرم‌شناسی''' نام مقاله ای از سید محمود میرخلیلی است که در دوره صفر شماره نوزدهم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است. == چکیده == این مقاله به بررسی و مقایس...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۶

باز‌پژوهی تجری در آموزه‌های اسلامی با نگاهی به حالت خطرناک از منظرجرم‌شناسی نام مقاله ای از سید محمود میرخلیلی است که در دوره صفر شماره نوزدهم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.

چکیده

این مقاله به بررسی و مقایسه تجری و مصادیق جزایی آن با موضوع حالت خطرناک در جرم‌شناسی پرداخته و ضمن بیان مفاهیم مرتبط با این واژه‌ها، رابطه این دو مفهوم را مورد بررسی قرار می‌دهد. مهم‌ترین مصادیق متجری در مقررات حقوقی، مرتکبان جرائم ناقص مانند شروع به جرم، جرم عقیم و جرم محال هستند. از آنجا که معیار جرم‌شناسی در واکنش علیه مجرمان، میزان خطرناکی آنان است که ناظر به آینده بوده و به میزان خسارت وارد شده در گذشته توجه چندانی ندارد لذا خطر چنین افرادی را بیش از مرتکبان جرایم تام می‌داند؛ زیرا این گونه افراد در تحقق نیت مجرمانه خود موفق نبوده حال آنکه سوء سریرت و جرأت خود بر ارتکاب جرم را به منصه ظهور رسانده‌اند. با توجه به اینکه قانونگذار ایران در قوانین فعلی، واکنش علیه انواع متجری را نپذیرفته، لذا مقاله با الهام از دیدگاه فقهاء و اصولیین و طرح دیدگاه‌های جرم‌شناختی، در صدد است ضرورت واکنش مقتضی علیه متجریان دارای حالت خطرناک را اثبات نماید.

کلیدواژه‌ها

  • تجری
  • حالت خطرناک
  • جرم عقیم
  • جرم محال
  • شروع به جرم