۱٬۵۱۷
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «اگر مشتری برای ثمن، ضامن بدهد یا بایع ثمن را حواله دهد بعد از تحقق حواله، خیا...» ایجاد کرد) |
(اضافه نمودن بر متن) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
دلیل تصویب این ماده، این است که قبول ضمان توسط فروشنده، و تحقق حواله، قبض ثمن محسوب گردیده؛ و درنتیجه باید قائل به برائت ذمه خریدار شد.(132305) و پس از تحقق حواله، طلب فروشنده به محتال انتقال یافته؛ که چنین فرایندی، در حکم تأدیه ثمن است.(23816) و وقوع ضمان به طور صحیح، موجب برائت ذمه مضمونٌ عنه و اشتغال ذمه ضامن می گردد؛ که چنین روندی را در فرض از ضمانت از خریدار از بابت ثمن، باید در حکم وصول ثمن دانست.(90807) | دلیل تصویب این ماده، این است که قبول ضمان توسط فروشنده، و تحقق حواله، قبض ثمن محسوب گردیده؛ و درنتیجه باید قائل به برائت ذمه خریدار شد.(132305) و پس از تحقق حواله، طلب فروشنده به محتال انتقال یافته؛ که چنین فرایندی، در حکم تأدیه ثمن است.(23816) و وقوع ضمان به طور صحیح، موجب برائت ذمه مضمونٌ عنه و اشتغال ذمه ضامن می گردد؛ که چنین روندی را در فرض از ضمانت از خریدار از بابت ثمن، باید در حکم وصول ثمن دانست.(90807) (63643) | ||
ضمانت از خریدار بابت ثمن، درصورتی منجر به زوال خیار تأخیر ثمن می گردد؛ که مشروط نبوده؛ و دلالت بر نقل ذمه نماید. ضمان تضامنی، یا همان ضمان با ضم ذمه، در حکم وثیقه بوده؛ و نمی تواند خیار مزبور را ساقط نماید.(23814) | |||
مفاد این ماده، بیانگر مصادیقی از تبدیل تعهد است.(1203529) |