ترجیح تفسیر علیه تنظیم‌کننده قرارداد

ترجیح تفسیر علیه تنظیم‌کننده قرارداد نام مقاله ای از جلیل قنواتی و سید محمدهادی اسلامی است که در دوره شش شماره یک فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.

چکیده

در فرضی که در معنای شرطی در قرارداد مکتوب که مورد مذاکره مستقل قرار نگرفته، شک وجود داشته باشد؛ تفسیر به نفع کسی که به قرارداد ملحق شده و علیه کسی که پیش‌نویس قرارداد را تهیه کرده ارجحیت دارد؛ زیرا، شخصی که متن قرارداد را تهیه می‌کند حین تنظیم متن اولیه توانایی پیشگیری از ابهام در متن قرارداد را دارد. این اصل در ماده 6 CESL و ماده 8 UPICC به صورت صریح و در بند 3 ماده 8 CISG به صورت ضمنی مورد پذیرش قرار گرفته است. هر چند این اصل در حقوق ایران به صراحت پذیرفته نشده، ولی با توجه به اقتضائات اصل عدالت و انصاف، اصل حسن‌نیت، اصل لزوم رعایت نظم عمومی، قاعدۀ تسبیب، اصل حاکمیت اراده و قاعدۀ منع تقلب نسبت به قانون، می‌توان دکترین ترجیح تفسیر علیه تنظیم‌کنندۀ قرارداد را قابل اِعمال دانست.

کلیدواژه‌ها

• تفسیر قرارداد
• ترجیح تفسیر علیه تنظیم کننده
• ترجیح تفسیر علیه متعهد له
• حسن نیت
• مورد مستقل قرار نگرفته