ماده ۳۱ قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی مصوب ۱۳۶۲

اشخاص زیر بواسطه مقام و شغل خود از داوطلب شدن محرومند :

الف - اشخاص و مقامات زیر به لیست اشخاص و مقامات مقرر شده در بند 1 اضافه می گردد و نخست وزیر و اعضاء شورای عالی قضایی مقرر شده در آن حذف می گردد :

معاونین رئیس جمهور ، رئیس قوه قضائیه و معاونین و مشاورین وی ، رئیس دیوان عالی کشور ، دادستان کل کشور و معاونین و مشاورین آنها ، رؤسای سازمانها و ادارات عقیدتی - سیاسی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در مرکز و استانها ، رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و معاونین وی ، رئیس جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران و معاونین وی ، رؤسا و سرپرستان سازمانهای دولتی در مرکز .

ب - اشخاص و مقامات زیر به لیست اشخاص و مقامات مقرر شده در بند 2 اضافه می گردد :

معاونین ادارات کل استانها ، رؤسا و سرپرستان سازمانهای دولتی استانها ، رؤسا و سرپرستان دانشگاهها ( دولتی و غیر انتفاعی ) ، رؤسا و سرپرستان ادارات و سازمانهای دولتی شهرستانها و معاونین آنها و شهرداران .

3 - اعضای هیئتهای اجرائی و ناظرین شورای نگهبان در حوزه انتخابیه تحت مسئولیت خود .

تبصره 1 - مهلت مقرر در بندهای یک و دو این ماده برای اولین مرحله دوره دوم مجلس یکماه میباشد .

تبصره 2 - در مورد کسانیکه طبق قوانین استخدامی و یا تعهد خدمت ، استعفای آنان منوط به پذیرش آن از سوی مسئولین مربوطه باشد ، قبول استعفاء شرط است .

تبصره (الحاقی 20/12/1362)- مهلت مقرر در تبصره 1 ماده فوق برای اولین مرحله دوره دوم مجلس ، یکماه قبل از روز اخذ رأی میباشد .

تبصره 4 (الحاقی 10/11/1370)- اشخاص و مقامات اضافه شده به بندهای این ماده استثنائاً در انتخابات سراسری چهارمین دوره مجلس موظفند حداقل یک ماه قبل از تاریخ ثبت نام از سمت خود استعفاء نمایند.

پیشینه

مطابق بخشی از ماده 3 ‌نظامنامه انتخابات اصنافی ‌مجلس شورای ملی: « ... اشخاصی که از انتخاب نمودن به شرط ممنوعند از قرار ذیل است:‌ اولاً حکام و معاونین حکام در محل حکومت ثانیاً مستخدمین اداره نظمیه و ضبطیه در محل مأموریت خودشان».

همچنین مطابق ‌ماده 5 قانون انتخابات مجلس شورای ملی: «کسانی به واسطه شغل و مقام خود از انتخاب کردن محرومند: اول - اهل نظام بری و بحری به استثنای صاحب‌منصبان افتخاری. دوم - صاحب‌منصبان و اجزای امنیه و نظمیه در محل خدمت.»

مقالات مرتبط

• نظام حقوقی انتخابات نمایندگان اقلیت‌های دینی شناخته‌شده در مجلس شورای اسلامی ایران در پرتو اصل برابری