سازمان‌های مدیریت جمعی حقوق مالکیت ادبی و هنری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''سازمان‌های مدیریت جمعی حقوق مالکیت ادبی و هنری''' نام مقاله ای از محسن صادقی و هانیه مدرس بوده که در شماره سوم دوره هشتم (پاییز 1395) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است. == چکیده == بازار کالاهای فرهنگی از دیرباز با دو مشکل اساسی مواجه بو...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۲۰
سازمان‌های مدیریت جمعی حقوق مالکیت ادبی و هنری نام مقاله ای از محسن صادقی و هانیه مدرس بوده که در شماره سوم دوره هشتم (پاییز 1395) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.
چکیده
بازار کالاهای فرهنگی از دیرباز با دو مشکل اساسی مواجه بوده است: عدم دسترسی مشتری به صاحبان حق برای کسب اجازه انتفاع و نقض حقوق پدیدآورنده. این موانع در کنار ملاحظات اقتصادی، منجر به ظهور سازمان‌های مدیریت جمعی به عنوان پل ارتباطی بین پدیدآورنده و مصرف‌کننده شدند. به طوری که امروزه با توجه به گسترش اشکال و تعداد بهره‌برداری و تنوع و تعدد آثار ادبی ـ هنری، به جرئت می‌توان گفت که اجرای کامل حقوق صاحبان این آثار، بدون وجود سازمان‌های مدیریت جمعی، غیرممکن است. توجه به این واقعیت و همچنین الزامات سیاست بین‌المللی در اجرای حداقلی از استانداردهای مالکیت ادبی و هنری برای امکان عضویت در مجامع مهم بین‌المللی و نقش‌آفرینی سیاسی و اقتصادی در آن‌ها، باعث شده است که در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به این سازمان‌ها در کشورمان شکل بگیرد. مسلماً ایجاد و تمشیت درست این سازمان‌ها، درگرو شناخت کافی از آن‌ها و درک تعامل این بنگاه‌ها با نهادهای مختلف حقوقی است.
کلید واژه ها
- سازمان مدیریت جمعی
- حقوق مالکیت ادبی و هنری
- بهره وری
- رقابت
- انحصار
مواد مرتبط
- ماده 28 لایحه جامع حمایت از حقوق مالکیت ادبی، هنری و حقوق مرتبط