ماهیت حقوقی سپرده‌گذاری نزد بانک‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماهیت حقوقی سپرده‌گذاری نزد بانک‌ها''' نام مقاله ای از رضا دریایی و مصطفی کربلائی آقازاده بوده که در شماره دوم دوره ششم (تابستان 1393) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است. == چکیده == اشخاص مبادرت به انعقاد قراردادهایی با بان...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۹

ماهیت حقوقی سپرده‌گذاری نزد بانک‌ها نام مقاله ای از رضا دریایی و مصطفی کربلائی آقازاده بوده که در شماره دوم دوره ششم (تابستان 1393) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.

چکیده

اشخاص مبادرت به انعقاد قراردادهایی با بانک‌ها و مؤسسات مالی تحت عنوان «سپرده‌گذاری» می‌نمایند. علی‌رغم رواج این‌گونه قراردادها ماهیت آن در نظام حقوقی ما روشن نیست و حتی قانون عملیات بانکی بدون ربا نیز به نظر می‌رسد کمکی در این خصوص ننموده است. مقاله حاضر سعی دارد به تبیین ماهیت حقوقی سپرده‌گذاری‌های بانکی بپردازد. از این‌رو نخست تلاش شده است اوصاف و ویژگی‌های اصلی این قراردادها شناسایی شود و سپس در مرحله بعد قراردادهای سپرده‌گذاری بانکی با عقود مشابه نظیر قرض، مضاربه، وکالت و غیره مقایسه شود و در نهایت ماهیت حقوقی قراردادهای مذکور تبیین شود.

کلید واژه ها

  • قراردادهای بانکی
  • سپرده گذاری کوتاه مدت
  • سپرده گذاری بلند مدت
  • عملیات بانکی
  • قرارداد نامعین

مواد مرتبط

  • ماده 3 قانون عملیات بانکی بدون ربا
  • ماده 4 قانون عملیات بانکی بدون ربا
  • ماده 6 قانون عملیات بانکی بدون ربا
  • ماده 219 قانون مدنی
  • ماده 220 قانون مدنی
  • ماده 225 قانون مدنی
  • ماده 525 قانون مدنی
  • ماده 546 قانون مدنی
  • ماده 550 قانون مدنی
  • ماده 551 قانون مدنی
  • ماده 556 قانون مدنی
  • ماده 547 قانون مدنی
  • ماده 557 قانون مدنی
  • ماده 558 قانون مدنی
  • ماده 559 قانون مدنی
  • ماده 607 قانون مدنی
  • ماده 611قانون مدنی
  • ماده 614 قانون مدنی
  • ماده 615 قانون مدنی
  • ماده 612 قانون مدنی
  • ماده 619 قانون مدنی
  • ماده 623 قانون مدنی
  • ماده 626 قانون مدنی
  • ماده 628 قانون مدنی
  • ماده 631 قانون مدنی
  • ماده 635 قانون مدنی
  • ماده 638 قانون مدنی
  • ماده 640 قانون مدنی
  • ماده 647 قانون مدنی
  • ماده 678 قانون مدنی
  • ماده 787 قانون مدنی