ماده ۲۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «هرگاه خوانده در پاسخ خواهان ادعایی مبنی بر برائت ذمه از سوی خواهان یا دریافت...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۱

هرگاه خوانده در پاسخ خواهان ادعایی مبنی بر برائت ذمه از سوی خواهان یا دریافت مال مورد ادعا یا صلح و هبه نسبت به آن و یا تملیک مال به موجب یکی از عقود ناقله نماید، دعوا منقلب شده، خواهان، خوانده و خوانده، خواهان تلقی می شود و حسب مورد با آنان رفتار خواهد شد.

توضیح واژگان

یمین ابتدایی : این واژه در برابر واژه «یمین مردوده» به کار رفته است یمین ابتدایی شامل سوگند های زیر می شود : الف) یمین استظهاری ب) یمین در دلیلی که مرکب از یک شاهد مرد به علاوه یمین مدعی است ج)قسامه در جانب مدعی ( در دعاوی قتل و جرح)525509

پیشینه

این ماده در قوانین سال های 1290 و 1318 مشابهی ندارد.699562/699563

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در صورتی که ادعایی کطرح شده باشد و دلیل یا اماره ای بر صحت آن ارائه نشده باشد و در پرونده نیز وجود نداشته باشد ، می توان به سوگند مراجعه نمود.334852

در این ماده همه مصادیق ناظر به امور مالی می باشد اما انقلاب دعوی در دعاوی غیر مالی نیز مطرح می گردد.143294 لذا مصادیق این ماده حصری نمی باشد و شامل همه موارد مشابه می باشد.139994

اثر انقلاب دعوی ، تغییر بار اثبات دعوی به علت تغییر جایگاه مدعی و مدعی علیه می باشد 115205

سوگندی که خواهان یاد می کند ، مبنی بر بقاء حق خود می باشد و الزامی ندارد که بر نفی ادعای خوانده نیز قسم بخورد.139991

برای تشخیص خواهان از خوانده ، ملاک های مختلفی بیان شده است از جمله این که مدعی کسی است که اگر دست از دعوی بکشد ، دعوی خاتمه می یابد اما خوانده اگر دعوی را ترک کند دعوی خاتمه نمی یابد. و یا خواهان شخصی است که اگر بر حق خود سکوت کند ف رها می شود اما خوانده اگر سکوت کند ، رها نمی شود.958603