ماده ۱۵۲ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲

هر گاه صدمه بدني غير عمدي كه به جهات مندرج در ماده قبل واقع شود، موجب مرض جسمي يا دماغي كه غير قابل علاج باشد و يا‌ از بين رفتن يكي از حواس ظاهر و يا نقصان يا از كار افتادن عضوي از اعضاء بدن كه يكي از وظايف ضروري زندگي انسان را انجام ميدهد و يا از بين‌ رفتن قوه تناسلي يا نقصان دائم در نطق يا تغيير شكل دائمي عضو يا صورت شخص يا سقطجنين شود، مرتكب به حبس از شش ماه تا 2 سال و نيز در‌صورت مطالبه ديه از ناحيه مصدوم به پرداخت ديه محكوم ميشود.