پرداخت بی‌قیدوشرط ضمانت‌نامه بانکی از منظر اصل استقلال از قرارداد پایه: تفاوت میان نسخه‌ها

یكي از اصول حاكم بر قراردادهاي [[ضمانتنامه بانكی|ضمانتنامه بانكي]]، [[اصل استقلال]] از قرارداد پايه اسـت. نتيجه منطقي و مهم اصل مـذكور آن اسـت كـه [[ایراد|ايـرادات]] مربـوط بـه رابطـه پايـه ميـان متقاضـي ضمانتنامه و ذينفع، قابل استناد نبوده و [[بانک|بانك]] با توجه به [[تعهد]] مسـتقل خـود در برابـر ذينفـع، موظف به پرداخت بيقيدوشرط ضمانتنامـه اسـت. ايـن پـژوهش در پـي آن اسـت كـه ضـمن بررسي ديدگاه دكترين و [[رویه قضایی]] راجع به مفهوم استقلال و قلمرو آن، به بررسي اسـتثنائات محتمل اين اصل، مانند [[تقلب]] و تطبيق آن با نظام حقوقي ايران پرداخته و به اين سؤال مهم پاسخ گويد كه در صورت [[سوءاستفاده]] ذينفع از اصل استقلال و مطالبه نارواي وجه آن، دادگاه قادر خواهد بود برخلاف ماهيت قراردادي اصل استقلال، دستور موقت به منع پرداخت صادر كند.