ماده ۲۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 242 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۲۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۶
دادگاه می‌تواند به درخواست یکی از اصحاب دعوا همچنین درصورتی که مقتضی بداند گواهان را احضار نماید. در ابلاغ احضاریه، مقرراتی که برای ابلاغ اوراق قضایی تعیین شده رعایت می‌گردد و باید حداقل یک هفته قبل از تشکیل دادگاه به گواه یا گواهان ابلاغ شود.
توضیح واژگان
استشهاد: استشهاد در لغت مصدر باب استفعال از ریشه «شهد» به معنای حضور طلبی، گواهی خواهی می‌باشد و در فقه به درخواست قاضی یا هر ذینفع دیگری در دعوا از طریق قاضی برای حضور گواه آگاه در نزد قاضی و ابراز مایعلم خود را استشهاد گویند۱۰۱۳۸۶۰
پیشینه
مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی ندارد، اما مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ ذیل مواد ۴۰۷ و ۴۰۸ آن قانون بیان شده بود. ۶۹۹۴۹۰/۱۳۹۶۱۴
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
مطابق مواد ۲۳۲و۲۴۲و۲۴۳ ق.ا.د. م اصل بر استماع گواهی در دادگاه می‌باشد. ۴۶۶۲۴۵
صرف درخواست استناد کننده به گواهی مبنی بر احضار گواهان، دادگاه را مکلف به ارسال اخطاریه نمی‌کند و این امر منوط به موافقت دادگاه خواهد بود. ۱۴۳۰۵۸
مطابق این ماده مقرراتی که در مورد ابلاغ اوراق قضایی رعایت می‌گردد (مقررات فصل سوم در باب دوم ق.ا.د. م) باید برای ابلاغ احضاریه مورد توجه قرار گیرد. ۱۱۴۶۵۹///143060
در ماده ۶۴ این قانون فاصله بین ابلاغ وقت به اصحاب دعوی و جلسه دادرسی باید حداقل ۵ روز باشد اما این تاریخ مطابق این ماده برای ابلاغ اخطاریه به گواه حداقل هفت روز می‌باشد. ۱۱۴۶۶۲
سوابق و مستندات فقهی
شهادت شخص متبرع (شخصی که بدون درخواست قاضی و داوطلب شهادت است) پدیرفته نیست خواه قبل از اقامه دعوا باشد یا بعد از آن، چه اینکه علاقه زیاد او نسبت به ادای شهادت، در موضع تهمت است ولی این امر موجب رد شاهد نمی‌شود و از این جهت اگر بعداً، شهادت دیگر دهد استماع می‌شود، اما نسبت به جواز شهادت ایشان در همان خصوص در مجلس دیگر دو احتمال وجود دارد. ۵۴۱۷۸۵