موصی له: تفاوت میان نسخه‌ها

== تعدد موصی لهم ==

اگر موصی‌لهم متعدد و محصور باشند موصی‌به بین آن‌ها بالسویه تقسیم می‌شود مگر این که موصی طور دیگر مقرر داشته باشد.<ref>[[ماده ۸۵۳ قانون مدنی]]</ref> در صورت محصور بودن موصی لهم، موصی به، بین آنان به نسبت مساوی تقسیم می‌گردد؛ در وصیت به نفع [[وارث|ورثه]] نیز، همین ضابطه حاکم است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2781280|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref> در مورد محصور بودن موصی لهم، و تقسیم موصی به بین آنان به نحو مساوی، تفاوتی نمی‌کند که اشخاص مزبور جزء ورثه باشند یا نه، یا [[قرابت|قرابتشان]] با موصی، به کدام طبقه مربوط باشد، یا اینکه جنسیت آنان چیست؟<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشه‌های حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=365824|صفحه=|نام۱=سیدمرتضی|نام خانوادگی۱=قاسم‌زاده|نام۲=حسن|نام خانوادگی۲=ره پیک|نام۳=عبداله|نام خانوادگی۳=کیایی|چاپ=3}}</ref>

اگر شخصی، [[مال|مالی]] را، به نفع [[اقربا|اقربای]] نزدیک خویش وصیت نماید؛ در این صورت موصی به با رعایت [[طبقات ارث]]، بین موصی لهم تقسیم گردیده و در واقع هر طبقه ای، طبقه بعد از خود را محروم می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=298524|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref> وصیت بر اهل بیت(خانواده) کسی، همسر و [[ولد|اولاد]] بلافصل او را دربرمی گیرد، برخی احتمال داده‌اند که سایر اشخاص تحت سرپرستی، نظیر نوه و یا… نیز، جزء اهل بیت محسوب می‌گردند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=298548|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref>

در فرضی که موصی لهم [[وصیت عام|غیرمحصور]] باشند؛ دیگر تقسیم به تساوی کاربرد ندارد؛ چرا که هم تعیین تعداد موصی لهم مشکل است؛ و هم اینکه [[ظهور|ظاهر]]، نشان از مقید نبودن موصی نسبت به تساوی [[حصه|سهام]] آنان دارد،<ref name=":0" /> همچنین نامحصور بودن موصی لهم، خود [[قرینه]] ای است بر اینکه موصی، راضی به مساوی بودن حصه آنان نبوده‌است؛ چرا که در این صورت سهم هریک از آنان، بسیار ناچیز خواهد بود؛ بنابراین [[وصی]] می‌تواند هر میزان که مصلحت بداند؛ به هریک از آنان اختصاص دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15268|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>