ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۹

هرگاه دادگاه احراز نماید که دعوای ثالث به منظور تبانی یا تأخیر رسیدگی است یا رسیدگی به دعوای اصلی منوط به رسیدگی به دعوای ثالث نمی‌باشد دعوای ثالث را از دعوای اصلی تفکیک نموده به هریک جداگانه رسیدگی می‌کند.

توضیح واژگان

ورود ثالث: ثالث یعنی شخصی که غیر از اصحاب دعوی که مدعی و مدعی علیه می‌باشند بوده و برای احقاق حق خود یا تقویت موضع یکی از متداعیین وارد دعوا می‌شود. ۸۶۵۳۶

پیشینه

این ماده جانشین قسمت دوم ماده ۲۷۱ ق.ا.د. م سابق می‌باشد که به طرفین دعوی اصلی اجازه داده بود تا نسبت به دادخواست ورود ثالث ایراد مطرح نمایند. بدین ترتیب در قانون جدید دادگاه تکلیفی در قبال طرح ایراد توسط طرفین دعوی ندارد. ۱۱۳۹۶۳

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

دعوی ورود ثالث از انواع دعوی طاری و با ویژگی‌های عمومی آن دعاوی می‌باشد ۳۸۷۴۴۸//در صورتی که دعوی ورود ثالث با دعوی اصلی دارای ارتباط نباشد ۱۰۸۴۱۸۰و یا شرایط اقامه دعوای ورود ثالث اصلی وجود نداشته باشد یا اینکه به منظور تبانی با یکی از طرفین دعوی یا تأخیر در رسیدگی به دعوا باشد۴۰۴۸۴۰، با تفکیک نمودن دعوی دادگاه به هر دعوی جداگانه رسیدگی می‌نماید، اما در دعوی ورود ثالث تبعی چون ثالث برای خود مستقلاً حقی ثال نیست با وجود شرایط دادگاه توامان رسیدگی کرده و در غیر اینصورت قرار رد دعوی ورود ثالث تبعی را صادر می‌نماید. ۱۴۲۸۱۲/۳۱۱۹۵۱

طرح ایراد به دعوای ورود ثالث در قانون قدیم و در ماده ۲۷۱ پیش‌بینی شده بود که حذف گردیده‌است اما حذف این مورد، تکلیف دادگاه جهت احراز شرایط اقامه دعوی ورود ثالث را رد نمی‌نماید۳۳۴۲۲۶

انتقادات

قراری با عنوان تفکیک دعای در قانون آیین دادرسی مدنی پیش‌بینی نشده‌است و رویه قضایی نیز عملی با این عنوان نشناخته‌است و در عمل به صورت تصمیم اداری با آن برخورد می‌شود .۵۳۵۳۹۶