ماده ۱۵۰ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «هر گاه راننده يا متصدي وسيله موتوري به واسطه بياحتياطي و يا عدم مهارت يا عد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
هر گاه راننده يا متصدي وسيله موتوري به واسطه بياحتياطي و يا عدم مهارت يا عدم رعايت نظامات دولتي موجب صدمه بدني شود كه مدت معالجه آن كمتر از دو ماه و يا دو ماه بطول انجامد و يا موجب سلب قدرت كار از مصدوم در مدت دو ماه يا كمتر از آن گردد، به حبس از دوماه تا شش ماه و نيز در صورت مطالبه ديه از ناحيه مصدوم به تأديه ديه محكوم و در صورت گذشت مصدوم تعقيب مجرم يا اجراي حكم موقوف ميگردد. | هر گاه راننده يا متصدي وسيله موتوري به واسطه بياحتياطي و يا عدم مهارت يا عدم رعايت نظامات دولتي موجب صدمه بدني شود كه مدت معالجه آن كمتر از دو ماه و يا دو ماه بطول انجامد و يا موجب سلب قدرت كار از مصدوم در مدت دو ماه يا كمتر از آن گردد، به حبس از دوماه تا شش ماه و نيز در صورت مطالبه ديه از ناحيه مصدوم به تأديه ديه محكوم و در صورت گذشت مصدوم تعقيب مجرم يا اجراي حكم موقوف ميگردد. | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای وحدت رویه شماره 24 مورخ 1363/10/23 هیات عمومی دیوان عالی کشور (غیرقابل گذشت بودن مجازات قتل غیر عمدی ناشی از بیاحتیاطی راننده)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۲
هر گاه راننده يا متصدي وسيله موتوري به واسطه بياحتياطي و يا عدم مهارت يا عدم رعايت نظامات دولتي موجب صدمه بدني شود كه مدت معالجه آن كمتر از دو ماه و يا دو ماه بطول انجامد و يا موجب سلب قدرت كار از مصدوم در مدت دو ماه يا كمتر از آن گردد، به حبس از دوماه تا شش ماه و نيز در صورت مطالبه ديه از ناحيه مصدوم به تأديه ديه محكوم و در صورت گذشت مصدوم تعقيب مجرم يا اجراي حكم موقوف ميگردد.