اصل: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''اصل''' در لغت به معنای پایه و ریشه است و در فقه به معنای چیزی است که چیز های دیگر بر آن بنا شده است و خود او بر چیزی بنا نشده است. در اصول فقه به معنای تکیه گاه و مستند حکم به کار رفته است. معنای خاص تری از اصل صرفا منصرف به اصول عملیه است ک...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اصل''' در لغت به معنای پایه و ریشه است و در [[فقه]] به معنای چیزی است که چیز های دیگر بر آن بنا شده است و خود او بر چیزی بنا نشده است. در [[اصول فقه]] به معنای تکیه گاه و مستند [[حکم]] به کار رفته است. معنای خاص تری از اصل صرفا منصرف به [[اصول عملیه]] است که به استناد این اصول نیز حکم صادر می‌گردد، در این معنا اصل در مقابل مفهوم قاعده قرار می‌گیرد. در علم [[حقوق]] مجموعه مقبولیات و پذیرفته های عمومی است که از آن به اصول حقوقی نیز یاد می‌شود. در [[حقوق موضوعه]] ایران از مفاد [[قانون اساسی]] نیز تحت عنوان اصل یاد می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=رهیافتی به اصول علمیه یا ادله فقاهتی (اصول فقه 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=اندیشه های حقوقی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6666484|صفحه=|نام۱=سید محمد|نام خانوادگی۱=صدری|چاپ=6}}</ref> | '''اصل''' در لغت به معنای پایه و ریشه است و در [[فقه]] به معنای چیزی است که چیز های دیگر بر آن بنا شده است و خود او بر چیزی بنا نشده است. در [[اصول فقه]] به معنای تکیه گاه و مستند [[حکم]] به کار رفته است. معنای خاص تری از اصل صرفا منصرف به [[اصول عملیه]] است که به استناد این اصول نیز حکم صادر می‌گردد، در این معنا اصل در مقابل مفهوم [[قاعده]] قرار می‌گیرد. در علم [[حقوق]] مجموعه مقبولیات و پذیرفته های عمومی است که از آن به اصول حقوقی نیز یاد می‌شود. در [[حقوق موضوعه]] ایران از مفاد [[قانون اساسی]] نیز تحت عنوان اصل یاد می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=رهیافتی به اصول علمیه یا ادله فقاهتی (اصول فقه 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=اندیشه های حقوقی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6666484|صفحه=|نام۱=سید محمد|نام خانوادگی۱=صدری|چاپ=6}}</ref> | ||
== اصول و مواد مرتبط == | == اصول و مواد مرتبط == | ||
* [[قانون اساسی]] | * [[قانون اساسی|اصول قانون اساسی]] | ||
* [[ماده ۲۲۳ قانون مدنی|ماده 223 قانون مدنی]] | * [[ماده ۲۲۳ قانون مدنی|ماده 223 قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۲۱۹ قانون مدنی|ماده 219 قانون مدنی]] | * [[ماده ۲۱۹ قانون مدنی|ماده 219 قانون مدنی]] | ||
نسخهٔ ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۷
اصل در لغت به معنای پایه و ریشه است و در فقه به معنای چیزی است که چیز های دیگر بر آن بنا شده است و خود او بر چیزی بنا نشده است. در اصول فقه به معنای تکیه گاه و مستند حکم به کار رفته است. معنای خاص تری از اصل صرفا منصرف به اصول عملیه است که به استناد این اصول نیز حکم صادر می‌گردد، در این معنا اصل در مقابل مفهوم قاعده قرار می‌گیرد. در علم حقوق مجموعه مقبولیات و پذیرفته های عمومی است که از آن به اصول حقوقی نیز یاد می‌شود. در حقوق موضوعه ایران از مفاد قانون اساسی نیز تحت عنوان اصل یاد می‌شود.[۱]
اصول و مواد مرتبط
منابع
- ↑ سید محمد صدری. رهیافتی به اصول علمیه یا ادله فقاهتی (اصول فقه 2). چاپ 6. اندیشه های حقوقی، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666484