ماده ۱۰ قانون اصلاح قانون جلوگیری از تصرف عدوانی مصوب ۱۳۵۲: تفاوت میان نسخهها
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 10 قانون اصلاح قانون جلوگیری از تصرف عدوانی مصوب 1352 را به ماده ۱۰ قانون اصلاح قانون جلوگیری از تصرف عدوانی مصوب ۱۳۵۲ منتقل کرد) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
تبصره - در دعوی تخلیه عین مستأجر از طرف موجر در نقاطی که قانون روابط مالک و مستأجر اجرا میشود و در دعوی تخلیه در معاملاترهنی و شرطی و یا حق استرداد و نیز در مواردی که بین صاحب مال و امین یا متصرف قرارداد و شرایط خاصی برای تخلیه یا استرداد باشد مقرراتاین ماده اجرا نخواهد شد. | تبصره - در دعوی تخلیه عین مستأجر از طرف موجر در نقاطی که قانون روابط مالک و مستأجر اجرا میشود و در دعوی تخلیه در معاملاترهنی و شرطی و یا حق استرداد و نیز در مواردی که بین صاحب مال و امین یا متصرف قرارداد و شرایط خاصی برای تخلیه یا استرداد باشد مقرراتاین ماده اجرا نخواهد شد. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۶
مستأجر پس از انقضاء مدت اجاره همچنین سرایدار (خادم) (کارگر) و بطور کلی هر امین دیگری که در صورت مطالبه مالک یا مأذون ازطرف او یا کسی که حق مطالبه دارد از عین مستأجر یا مال امانی رفع تصرف ننماید با رعایت بندهای زیر متصرف عدوانی محسوب میشود و مطابق مقررات این قانون با او رفتار خواهد شد.
1 - مستأجر در صورتی که اظهارنامه رسمی خلع ید حداقل یکماه قبل از انقضاء مدت اجاره ابلاغ شده باشد پس از انقضاء مدت اجاره والایک ماه پس از ابلاغ اظهارنامه رسمی.
2 - در مورد سایرین ده روز پس از ابلاغ اظهارنامه رسمی. ابلاغ اظهارنامه رسمی فوق بوسیله دادگاه بخش یا شهرستان یا اداره ثبت اسناد یا دفتر اسناد رسمی و یا ژاندارمری محل بعمل میآید.
تبصره - در دعوی تخلیه عین مستأجر از طرف موجر در نقاطی که قانون روابط مالک و مستأجر اجرا میشود و در دعوی تخلیه در معاملاترهنی و شرطی و یا حق استرداد و نیز در مواردی که بین صاحب مال و امین یا متصرف قرارداد و شرایط خاصی برای تخلیه یا استرداد باشد مقرراتاین ماده اجرا نخواهد شد.