اقرار در خارج از دادگاه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۹
ماده ۲۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی بیان می‌دارد:«اگر اقرار در دادخواست یا حین مذاکره در دادگاه یا در یکی از لوایحی که به دادگاه تقدیم شده‌است به عمل آید، اقرار در دادگاه محسوب می‌شود، در غیر این صورت اقرار در خارج از دادگاه تلقی می‌شود».
مواد مرتبط
در فقه
در فقه به جای «اقرار خارج از دادگاه»، اقرار مستقل یا اقرار ابتدایی، به کار رفته‌است.[۱]
منابع
- ↑ فهیمه ملک‌زاده. اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2138096