اقرار شفاهی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «در خصوص اقرار شفاهی، ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی بیان می‌دارد:«اقرار شفاهی است وقتی که حین مذاکره در دادگاه به عمل آید و کتبی است درصورتی که در یکی از اسناد یا لوایحی که به دادگاه تقدیم گردیده اظهار شده...» ایجاد کرد) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در خصوص اقرار | در خصوص '''اقرار شفاهی'''، [[ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی]] بیان می‌دارد:«[[اقرار شفاهی]] است وقتی که حین مذاکره در [[دادگاه]] به عمل آید و [[اقرار کتبی|کتبی]] است درصورتی که در یکی از [[سند|اسناد]] یا [[لایحه|لوایحی]] که به دادگاه تقدیم گردیده [[اظهار]] شده باشد. | ||
در اقرار شفاهی، طرفی که می‌خواهد از اقرار طرف دیگر استفاده نماید باید از دادگاه بخواهد که اقرار او در [[صورت مجلس]] قید شود».<ref>[[ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی]]</ref> | در اقرار شفاهی، طرفی که می‌خواهد از اقرار طرف دیگر استفاده نماید باید از دادگاه بخواهد که اقرار او در [[صورت مجلس]] قید شود».<ref>[[ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی]]</ref> | ||
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۷
در خصوص اقرار شفاهی، ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی بیان می‌دارد:«اقرار شفاهی است وقتی که حین مذاکره در دادگاه به عمل آید و کتبی است درصورتی که در یکی از اسناد یا لوایحی که به دادگاه تقدیم گردیده اظهار شده باشد.
در اقرار شفاهی، طرفی که می‌خواهد از اقرار طرف دیگر استفاده نماید باید از دادگاه بخواهد که اقرار او در صورت مجلس قید شود».[۱]
مواد مرتبط
ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی