ماده ۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

هرگاه در اثر بي ‌توجهي و سهل ‌انگاري اشخاص غير از والدين نسبت به اطفال و نوجوانان نتايج زير واقع شود، مقصر علاوه بر پرداخت ديه به‌ شرح زير مجازات مي ‌شود: الف) فوت طفل يا نوجوان حسب مورد به مجازات حبس درجه پنج قانون مجازات اسلامي؛ ب) فقدان يكي از حواس يا منافع، قطع، نقص يا از كارافتادگي عضو، زوال عقل يا بروز بيماري صعب ‌العلاج يا دائمي جسمي يا رواني و يا ايراد جراحت از نوع جائفه يا بالاتر حسب مورد به مجازات حبس درجه شش قانون مجازات اسلامي؛ پ) نقصان يكي از حواس يا منافع، شكستگي استخوان يا ديگر اعضاء و يا بروز بيماري رواني به مجازات حبس درجه هفت قانون مجازات اسلامي؛ ت) جراحت سر و صورت و يا گردن در صورت عدم شمول هر يك از بندهاي (ب) و (پ) به مجازات حبس درجه هشت قانون مجازات اسلامي؛ ث) آزار جنسي ناشي از بي ‌توجهي و سهل ‌انگاري شديد و مستمر حسب مورد به يكي از مجازات‌ هاي درجه هشت قانون مجازات اسلامي. تبصره- هرگاه بي‌ توجهي و سهل‌‌ انگاري والدين منجر به نتايج موضوع اين ماده شود؛ حسب مورد به مجازات تا حداقل مندرج در بندهاي فوق محكوم مي‌ شوند، در خصوص بند «ت» اين ماده در صورتي والدين مشمول حكم اين تبصره مي ‌شوند كه اقدامات لازم براي جلوگيري از صدمه را انجام نداده باشند و صدمه مستند به آنها باشد.