ماده ۷۴۶ قانون مدنی

در موارد ذیل کفیل بری می‌شود:

1. در صورت حاضر کردن مکفول به نحوی که متعهد شده است؛
2. در صورتی که مکفول در موقع مقرر شخصاً حاضر شود؛
3. در صورتی که ذمه‌ی مکفول به نحوی از انحا از حقی که مکفول‌له بر او دارد بری شود؛
4. در صورتی که مکفول‌له کفیل را بری نماید؛
5. در صورتی که حق مکفول‌له به نحوی از انحا به دیگری منتقل شود؛
6. در صورت فوت مکفول.

پیشینه

اسباب سفوط تعهدات کفیل سابقا در ماده 136 مکرر قانون آیین دادرسی مدنی سال 1318 بیان شده بود.

نکات توضیحی وتفسیری دکترین

در این ماده در مورد فوت کفیل حکمی بیان نشده و می توان ادعا کرد که فوت کفیل تعهد او را از بین نبرده و ورثه ملزم به احضار مکفول عنه می باشند اما این ادعا صحیح نیست چرا که تعهد به احضار به شخصیت کفیل ارتباط دارد و نفوذ معنوی و رابطه او با مکفول چنین اقدامی را میسر می سازد لذا مانند سایر تعهدات قائم به شخص با فوت متعهد تعهد ساقط می شود چنانچه شخص حقوقی مانند شرکت سهامی کفیل به احضار شخصی باشد با انحلال شرکت کفالت نیز منحل می شود چراکه انحلال شرکت مانند موت در اشخاص حقیقی است. اما چنانچه در زمان موعد احضار کفیل زنده باشد و به عهد خود عمل ننماید و دین مکفول عنه بر ذمه او قرار گیرد در این فرض با فوت او پرداخت دین به عهده ورثه و از ترکه اخذ می گردد. همچنین اگر مکفول عنه در زمان موعد احضار زنده باشد و کفیل به تعهد خود عمل ننماید ، فوت مکفول نیز موجب بری شدن کفیل نخواهد شد و وی ملزم به پرداخت دین مکفول می باشد. در مورد احضار مکفول له نیز چنانچه شخص ثالثی مکفول را احضار نماید نیز کفیل بری شده و مکفول له نمی تواند از قبول امتناع نماید.