ماده ۵۱۴ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
(متن اصلی) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۲ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۲۷
هرگاه معسر به تأدیه تمام یا قسمتی از هزینه دادرسی متمکن گردد، ملزم به تأدیه آن خواهد بود همچنین اگر با درآمدهای خود بتواند تمام یا قسمتی از هزینه دادرسی را بپردازد دادگاه با درنظر گرفتن مبلغ هزینه دادرسی و میزان درآمد وی و هزینه های ضروری زندگی مقدار و مدت پرداخت هزینه دادرسی را تعیین خواهد کرد.
توضیح واژگان
معسر : معسر به فردی گفته می شود که یا دارایی او تکافوی پرداخت هزینه دادرسی را نکند و یا با وجود اینکه فرد مالکیت اموالی را دارد ، اما به آن ها دسترسی ندارد تا بتواند آن ها را مورد استفاده قرار دهد 144386/ و در فقه معسر به معنای مفلس به کار رفته است و کسی که مفلس است در کلام برخی فقها محجور دانسته شده است.144387
پیشینه
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال 1290 مشابهی نداشته (700100) اما مشابه مفاد آن ذیل ماده 706 قانون آیین دادرسی مدنی سال 1318 پیش بینی شده بود.141840/700099/
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
در صورتی که معسر متمکن شود ، حسب مورد باید تمام یا قسمتی از هزینه دادرسی را بپردازد.144214/1008788/ « تقسیط محکوم به دو صورت دارد: 1) تقاضای اعسار نشده باشد و دادگاه رای قطعی به زیان مدیون بدهد و مدیون درخواست تقسیط دین کند 2) تقاضای محکوم به مستند به دعوی اعسار بوده باشد ، در این صورت باید دادخواست اعسار بدهد و دادگاه ضمن صدور حکم اعسار رای به تقسیط هم می دهد. »29204/