ماده ۷۱۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 713 قانون مجازات اسلامی (1392) را به ماده ۷۱۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲) منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
نافذه جراحتی است که با فرو رفتن وسیله‌ ای مانند نیزه یا گلوله در دست یا پا ایجاد می‌ شود دیه آن در مرد یک ‌دهم دیه کامل است و در زن ارش ثابت می‌ شود.تبصره 1 ـ حکم مذکور در این ماده نسبت به اعضایی است که دیه آن عضو بیشتر از یک‌ دهم دیه کامل باشد، در عضوی که دیه آن مساوی یا کمتر از یک ‌دهم دیه کامل باشد، ارش ثابت است مانند اینکه گلوله در بند انگشت فرو رود. تبصره 2 ـ هرگاه شیئی که جراحت نافذه را به‌ وجود آورده است از طرف دیگر خارج گردد، دو جراحت نافذه محسوب می‌ شود.
نافذه جراحتی است که با فرو رفتن وسیله‌ ای مانند نیزه یا گلوله در دست یا پا ایجاد می‌ شود دیه آن در مرد یک ‌دهم [[دیه]] کامل است و در زن [[ارش]] ثابت می‌ شود.تبصره 1 ـ حکم مذکور در این ماده نسبت به اعضایی است که دیه آن عضو بیشتر از یک‌ دهم دیه کامل باشد، در عضوی که دیه آن مساوی یا کمتر از یک ‌دهم دیه کامل باشد، ارش ثابت است مانند اینکه گلوله در بند انگشت فرو رود. تبصره 2 ـ هرگاه شیئی که جراحت نافذه را به‌ وجود آورده است از طرف دیگر خارج گردد، دو جراحت نافذه محسوب می‌ شود.
 
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
در این ماده جراحت نافذه و دیه آن تعیین شده است و تنها شامل ابزاری چون نیزه یا گلوله شده است و ظاهرا شامل سوزن،خار و...نمیشود اما دادن ارش لازم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=354660|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref>در این ماده قانونگذار استثنائی قائل شده است و با اینکه دیه زن و مرد تا ثلث یکسان است،لکن در این ماده جراحتی که در اثر فرورفتن گلوله یا نیزه در دست و پا واقع میشود را در صورتی که مجنی علیه مرد باشد یکصد دنیار و اگر زن باشد،ارش تعیین کرده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1421800|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref>گفتنی است تسری این ماده به جراحاتی که در سایر اعضای بدن فرو میرود،جایز نیست و فاقد آثار قانونی است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1426264|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref>
 
== مستندات فقهی ==
مستند این ماده صحیحه یونس و معتبره ابن فضال است که مفاد روایتی که از امام رضا(ع) نقل کرده اند آن است که در صورتی که نیزه ای یا خنجری در اعضای مردی فرو رود،دیه آن یکصد دینار است.این روایت در نسخه تذهیب و من لایحضره الفقیه و کافی چنین نقل شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه دیات (مطالعه تطبیقی در مذاهب اسلامی)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1935948|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=حاجی ده آبادی|چاپ=1}}</ref>
 
== انتقادات ==
نکته این ماده آن است که بین جراحت نافذه در زن و مرد تفکیک قائل شده است.گفتنی است از لحاظ فقه امامیه،دیه زن و مرد در کمتر از ثلث برابر و زمانی که به ثلث برسد،دیه زن نصف مرد خواهد بود.دیه مذکور در این ماده یک دهم دیه کامل است و دلیلی برای تفاوت قائل شدن بین زن و مرد در آن وجود ندارد.هرچند که موضع اتخاذ شده با آنچه در تحریر الوسیله آمده است هماهنگ است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=354668|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref>اگرچه برخی معتقد هستند چون دیه زن نصف دیه مرد است،دیه نافذه دست و پای زن پنجاه دینار است ولی گفته شده است این قول ضعیف است چون از لحاظ دیه زن و مرد،تا ثلث باهم برابرند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837888|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۳

نافذه جراحتی است که با فرو رفتن وسیله‌ ای مانند نیزه یا گلوله در دست یا پا ایجاد می‌ شود دیه آن در مرد یک ‌دهم دیه کامل است و در زن ارش ثابت می‌ شود.تبصره 1 ـ حکم مذکور در این ماده نسبت به اعضایی است که دیه آن عضو بیشتر از یک‌ دهم دیه کامل باشد، در عضوی که دیه آن مساوی یا کمتر از یک ‌دهم دیه کامل باشد، ارش ثابت است مانند اینکه گلوله در بند انگشت فرو رود. تبصره 2 ـ هرگاه شیئی که جراحت نافذه را به‌ وجود آورده است از طرف دیگر خارج گردد، دو جراحت نافذه محسوب می‌ شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در این ماده جراحت نافذه و دیه آن تعیین شده است و تنها شامل ابزاری چون نیزه یا گلوله شده است و ظاهرا شامل سوزن،خار و...نمیشود اما دادن ارش لازم است.[۱]در این ماده قانونگذار استثنائی قائل شده است و با اینکه دیه زن و مرد تا ثلث یکسان است،لکن در این ماده جراحتی که در اثر فرورفتن گلوله یا نیزه در دست و پا واقع میشود را در صورتی که مجنی علیه مرد باشد یکصد دنیار و اگر زن باشد،ارش تعیین کرده است.[۲]گفتنی است تسری این ماده به جراحاتی که در سایر اعضای بدن فرو میرود،جایز نیست و فاقد آثار قانونی است. [۳]

مستندات فقهی

مستند این ماده صحیحه یونس و معتبره ابن فضال است که مفاد روایتی که از امام رضا(ع) نقل کرده اند آن است که در صورتی که نیزه ای یا خنجری در اعضای مردی فرو رود،دیه آن یکصد دینار است.این روایت در نسخه تذهیب و من لایحضره الفقیه و کافی چنین نقل شده است.[۴]

انتقادات

نکته این ماده آن است که بین جراحت نافذه در زن و مرد تفکیک قائل شده است.گفتنی است از لحاظ فقه امامیه،دیه زن و مرد در کمتر از ثلث برابر و زمانی که به ثلث برسد،دیه زن نصف مرد خواهد بود.دیه مذکور در این ماده یک دهم دیه کامل است و دلیلی برای تفاوت قائل شدن بین زن و مرد در آن وجود ندارد.هرچند که موضع اتخاذ شده با آنچه در تحریر الوسیله آمده است هماهنگ است.[۵]اگرچه برخی معتقد هستند چون دیه زن نصف دیه مرد است،دیه نافذه دست و پای زن پنجاه دینار است ولی گفته شده است این قول ضعیف است چون از لحاظ دیه زن و مرد،تا ثلث باهم برابرند.[۶]

منابع

  1. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 354660
  2. سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1421800
  3. سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1426264
  4. احمد حاجی ده آبادی. قواعد فقه دیات (مطالعه تطبیقی در مذاهب اسلامی). چاپ 1. پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1935948
  5. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 354668
  6. ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 837888