ماده ۷۵ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «حدود مسئولیت 1 ) مالک کشتی دریاپیما میتواند در مورد مطالبات ناشی از هر یک از ح...» ایجاد کرد)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۵

حدود مسئولیت

1 ) مالک کشتی دریاپیما میتواند در مورد مطالبات ناشی از هر یک از حوادث مذکور در ذیل مسئولیت خود را بمیزان مقرر در ماده 77 این قانون محدود کند مگر آنکه حوادثی که موجب ایجاد چنین خساراتی شده بر اثر تقصیر مالک کشتی بوجود آمده باشد

الف - تلفات جانی یا صدمات بدنی بهر شخصیکه برای سفر در کشتی سوار شده است و نیز از بین رفتن و خسارات وارده باموالیکه در کشتی حمل میشود

ب - تلفات جانی یا صدمات بدنی وارده بهر شخص دیگر ( خواه در خشکی خواه در آب ) و همچنین فقدان یا خسارات وارده بهرگونه مال دیگر یا تضییع هرگونه حقی که در نتیجه عمل یا خطا یا غفلت اشخاصیکه در کشتی یا خارج آن هستند و مالک کشتی مسئول عمل یا خطا یا غفلت چنین اشخاصی است بوجود آید مشروط بر آنکه عمل یا خطا یا غفلت اشخاص اخیر مربوط به عملیات ناشی از دریانوردی و یا اداره امور کشتی یا بارگیری یا حمل و یا تخلیه بار و سوار کردن و حمل و پیاده کردن مسافرین باشد .

2 ) خسارت بدنی عبارت است از خسارت ناشی از تلفات جانی و صدمات بدنی وارده به اشخاص و خسارت مالی عبارت است از هر یک از خسارات دیگری که در بند ( 1 ) این ماده ذکر شده است

3 ) در موارد مصرح در بند 1 این ماده حق تحدید مسئولیت برای مالک کشتی محفوظ است ولو آنکه مسئولیت وی ناشی از مالکیت کشتی یا تصرف یا حفاظت یا نظارت بر آن باشد بدون اینکه اثبات خطای او یا اشخاصیکه مسئولیت آنان را عهده دار است لازم باشد .

4 ) مقررات این ماده شامل موارد ذیل نیست

الف - مطالبات مربوط به نجات کشتی و خسارات مشترک دریائی .

ب - مطالبات فرمانده یا کارکنان کشتی و یا هر یک از نمایندگان مالک کشتی که در کشتی باشند و یا مأموران مجاز مالک کشتی که وظائف آنها مربوط بکشتی است و همچنین مطالبات وراث یا نمایندگان یا اشخاصیکه تحت تکفل آنها هستند مشروط به اینکه بموجب قانونیکه ناظر بقرار داد استخدامی آنها با مالک کشتی است مالک کشتی مجاز نباشد مسئولیت خود را نسبت به این قبیل دعاوی محدود نماید و یا بموجب قانون مذکور فقط بتواند مسئولیت خود را تا میزانی بیش از آنچه در ماده 77 این فصل مقرر شده است محدود سازد .

5 ) هرگاه مالک کشتی محق باشد علیه مدعی نسبت بهمان حادثه اقامه دعوی نماید دعاوی هر یک از طرفین بطور تهاتر حل و فصل خواهد شد و مقررات این فصل فقط نسبت بمازاد احتمالی قابل اجراء خواهد بود

6 ) قانون دادگاه مرجع رسیدگی معین خواهد کرد چه کسی باید ثابت کند که علت حادثه موجد ادعا بر اثر فعل یا تقصیر مالک کشتی بوده یا نبوده است .

7 ) استناد به تحدید مسئولیت دلیل قبول اصل مسئولیت نیست