ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 185 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
گزارش اصلاحی: حل اختلاف طرفین با تراضی که توسط دادگاه تنظیم شده و از نظر شکل و صورت شبیه رای می‌باشد که اصطلاحاً به آن گزارش اصلاحی می‌گویند. ۳۶۶۹۲۷
گزارش اصلاحی: حل اختلاف طرفین با تراضی که توسط دادگاه تنظیم شده و از نظر شکل و صورت شبیه رای می‌باشد که اصطلاحاً به آن گزارش اصلاحی می‌گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1467764|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=3}}</ref>


== پیشینه ==
== پیشینه ==
این ماده مشابه ماده ۶۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ می‌باشد که همچون این ماده در صورت عدم سازش گذشت‌های طرفین لازم الرعایه نیست ۶۹۹۳۶۷/۱۳۹۳۵۲.
این ماده مشابه ماده ۶۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ می‌باشد که همچون این ماده در صورت عدم سازش گذشت‌های طرفین لازم الرعایه نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797524|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>


== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
با توجه به این ماده می‌توان این چنین برداشت نمود که قانونگذار تعهدات و گذشت‌هایی را که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده اند نوعی شرط ابتدایی تلقی نموده و آن را تعهد آور نداتسته است چرا که تعهدات و گذشت‌ها موکول به نتیجه قرارداد که همان سازش می‌باشد بوده‌است. ۱۱۴۲۶۱//142904//از طرفی به منظور حصول سازش، طرفین باید از موضع پیشین خود عدول کرده تا زمینهٔ ایجاد توافق فراهم شود۳۳۵۵۵۸ لذا حمایت قانونی از اظهارات آنان منطقی و عقلانی به نظر می‌رسد.
با توجه به این ماده می‌توان این چنین برداشت نمود که قانونگذار تعهدات و گذشت‌هایی را که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده اند نوعی شرط ابتدایی تلقی نموده و آن را تعهد آور نداتسته است چرا که تعهدات و گذشت‌ها موکول به نتیجه قرارداد که همان سازش می‌باشد بوده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457100|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571672|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> از طرفی به منظور حصول سازش، طرفین باید از موضع پیشین خود عدول کرده تا زمینهٔ ایجاد توافق فراهم شود۳۳۵۵۵۸ لذا حمایت قانونی از اظهارات آنان منطقی و عقلانی به نظر می‌رسد.


اما در صورتی که سازش نامه صحیحا واقع شده باشد عدول از مفاد آن مستند به ماده ۷۶۰ ق. م ممکن نیست اما ادعای اشتباه نسبت به آن وفق ماده ۷۶۲ق. م پذیرفته می‌شود. ۱۳۹۳۵۳
اما در صورتی که سازش نامه صحیحا واقع شده باشد عدول از مفاد آن مستند به ماده ۷۶۰ ق. م ممکن نیست اما ادعای اشتباه نسبت به آن وفق ماده ۷۶۲ق. م پذیرفته می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557468|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>


این ماده اصولاً در مورد سازش نامه‌های تنظیمی در دادگاه‌ها می‌باشد.
این ماده اصولاً در مورد سازش نامه‌های تنظیمی در دادگاه‌ها می‌باشد.
== منابع: ==
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۱

هرگاه سازش محقق نشود، تعهدات و گذشتهایی که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده‌اند لازم الرعایه نیست.

توضیح واژگان

گزارش اصلاحی: حل اختلاف طرفین با تراضی که توسط دادگاه تنظیم شده و از نظر شکل و صورت شبیه رای می‌باشد که اصطلاحاً به آن گزارش اصلاحی می‌گویند.[۱]

پیشینه

این ماده مشابه ماده ۶۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ می‌باشد که همچون این ماده در صورت عدم سازش گذشت‌های طرفین لازم الرعایه نیست.[۲][۳]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

با توجه به این ماده می‌توان این چنین برداشت نمود که قانونگذار تعهدات و گذشت‌هایی را که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده اند نوعی شرط ابتدایی تلقی نموده و آن را تعهد آور نداتسته است چرا که تعهدات و گذشت‌ها موکول به نتیجه قرارداد که همان سازش می‌باشد بوده‌است.[۴][۵] از طرفی به منظور حصول سازش، طرفین باید از موضع پیشین خود عدول کرده تا زمینهٔ ایجاد توافق فراهم شود۳۳۵۵۵۸ لذا حمایت قانونی از اظهارات آنان منطقی و عقلانی به نظر می‌رسد.

اما در صورتی که سازش نامه صحیحا واقع شده باشد عدول از مفاد آن مستند به ماده ۷۶۰ ق. م ممکن نیست اما ادعای اشتباه نسبت به آن وفق ماده ۷۶۲ق. م پذیرفته می‌شود.[۶]

این ماده اصولاً در مورد سازش نامه‌های تنظیمی در دادگاه‌ها می‌باشد.

منابع:

  1. بهرام بهرامی. اجرای احکام مدنی. چاپ 3. نگاه بینه، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1467764
  2. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797524
  3. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557464
  4. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 457100
  5. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571672
  6. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557468