ماده ۲ قانون صدور چک: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲ قانون صدور چک:''' چک  های صادر عهده بانک هایی که طبق قوانین ایران در داخل کشور دایر شده یا می شوند همچنین شعب آنها در خارج از کشور در حکم اسناد لازم الاجرا است و دارنده چک در صورت مراجعه به بانک و عدم دریافت تمام یا قسمتی از وجه آن به علت نبودن محل یا به هر دلیل دیگری که منتهی به برگشت چک و عدم پرداخت گردد می تواند طبق قوانین و آیین نامه های مربوط به اجرای اسناد رسمی وجه چک یا باقیمانده آن را از صادرکننده وصول نماید.
'''ماده ۲ قانون صدور چک:''' [[چک]] های صادر عهده بانک هایی که طبق قوانین ایران در داخل کشور دایر شده یا می شوند همچنین شعب آنها در خارج از کشور در حکم [[سند لازم الاجرا|اسناد لازم الاجرا]] است و دارنده چک در صورت مراجعه به بانک و عدم دریافت تمام یا قسمتی از وجه آن به علت نبودن محل یا به هر دلیل دیگری که منتهی به [[برگشت چک]] و عدم پرداخت گردد می تواند طبق قوانین و آیین نامه های مربوط به اجرای [[اسناد رسمی]] وجه چک یا باقیمانده آن را از صادرکننده وصول نماید.


برای صدور اجراییه دارنده چک باید عین چک و گواهی نامه مذکور در ماده ۴ و یا گواهی  نامه مندرج در ماده ۵ را به اجرای ثبت اسناد محل تسلیم نماید.
برای صدور [[اجراییه]] دارنده چک باید عین چک و گواهی نامه مذکور در [[ماده ۴ قانون صدور چک|ماده ۴]] و یا گواهی  نامه مندرج در [[ماده ۵ قانون صدور چک|ماده ۵]] را به اجرای ثبت اسناد محل تسلیم نماید.


اجراء ثبت در صورتی دستور اجرا صادر می کند که مطابقت امضای چک به نمونه امضای صادرکننده در بانک از طرف بانک گواهی شده باشد.
اجراء ثبت در صورتی دستور اجرا صادر می کند که مطابقت امضای چک به نمونه امضای صادرکننده در بانک از طرف بانک گواهی شده باشد.