ماده ۴۱ قانون مدنی

عُمری حق انتفاعی است که به موجب عقدی از طرف مالک برای شخص به مدت عمر خود یا عمر منتفع و یا عمر شخص ثالثی برقرار شده باشد.

توضیح واژگان

حقی که به موجب آن، دارنده حق بدون تملک منفعت مال، می تواند از عین مال غیر بهره مند گردد؛ حق انتفاع گویند.(20903)

کلیات توضیحی تفسیری دکترین

اگر حق انتفاع، به مدت عمر منتفع یا ثالث، به وجود آمده باشد؛ پس از فوت مالک عین، ورثه او نمی توانند منتفع را، از انتفاع در ملک مزبور بازدارند.(22768)

تعلیق در عمری، رقبی و سکنی، موافق قاعده است.(29005)

عمری، از عقود عینی است.(46295)

عمری، ممکن است به مدت عمر منتفع، و بطن اول از اولاد او منعقد گردد.(46296)

به نظر برخی از حقوقدانان، عمری، مجانی بوده؛ و شرط عوض در آن، خلاف مقتضای عقد محسوب گردیده؛ و موجب بطلان حق انتفاع می گردد.(46304) و به عقیده برخی دیگر، همانند هبه معوض، حق انتفاع به صورت معوض نیز، صحیح است.(46306)

برخلاف عاریه، که نسبت به طرفین جایز است؛ عمری، تنها نسبت به مالک جایز بوده؛ و با فوت یا حجر طرفین نیز، منحل نمی گردد.(46314)

ممکن است حق انتفاع، مرکب از عمری و رقبی باشد؛ به طور مثال، مالک، این حق را برای منتفع، تا زمان حیات وی، و برای وراث منتفع، به مدت ده سال پس از مرگ او، ایجاد نماید.(46454)

عمری، سکنی، و رقبی، مبتنی بر مسامحه بوده؛ لذا ممکن است مدت رقبی، به طور دقیق ذکر نگردد.(46456)

سوابق فقهی

شرایط صحت وقف، باید در مورد عمری و رقبی نیز، رعایت گردد.(9289)

شرط عوض در عمری، اعتبار ندارد.(46304)

ممکن است عاریه نیز مانند حق انتفاع، به صورت عمری منعقد گردد.(46308)

رویه های قضایی

به موجب دادنامه شماره 647 مورخه 29/12/1317 شعبه 3 دیوان عالی کشور، عمری، یکی از اقسام حق انتفاع بوده؛ که قبض، شرط صحت آن است.(41449)

به موجب دادنامه شماره 647 مورخه 29/12/1317 شعبه 3 دیوان عالی کشور، اگر مالک، بخشی از ملک موضوع عمری را، به غیر اجاره داده باشد؛ اجاره بهای قسمت مزبور، به منتفع تعلق نخواهد داشت؛ مگراینکه معلوم گردد قصد مالک، واگذاری مال الاجاره به صاحب حق انتفاع بوده است؛ دراینصورت نیز، منتفع تا زمان قبض ملک مورد انتفاع، حق دریافت اجاره بها را ندارد.(41451)