ماده ۴۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
کشف جرم از وظایف ضابطان است و در صورت احراز وقوع آن باید مراتب را به دادستان اطلاع دهند.در صورتی که از نظر ضابطان احتمال دارد که جرمی واقع شده باشد،ابتدا باید این احتمال برای خودشان به اطمینان تبدیل شود و سپس به دادستان اطلاع دهند.در این حالت از آنجا که جرم مشهود نیست،اختیارات ضابطان نیز محدود بوده و تحقیقات را باید بدون بازرسی و تفتیش و احضار و جلب انجام دهند. | کشف جرم از وظایف [[ضابط دادگستری|ضابطان]] است و در صورت احراز وقوع آن باید مراتب را به دادستان اطلاع دهند.در صورتی که از نظر ضابطان احتمال دارد که جرمی واقع شده باشد،ابتدا باید این احتمال برای خودشان به اطمینان تبدیل شود و سپس به دادستان اطلاع دهند.در این حالت از آنجا که جرم مشهود نیست،اختیارات ضابطان نیز محدود بوده و تحقیقات را باید بدون بازرسی و تفتیش و احضار و جلب انجام دهند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4654612|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>در واقع در آن دسته جرایمی که وقوع آنها مشکوک به نظر میرسد،یعنی جرایمی که دلایلی قوی بر ارتکاب آنها در دست نیست یا اطلاعاتی که کسب شده از منابع موثق نیست،ضابط دادگستری بدون اینکه حق دستگیری یا ورود به منزل کسی را داشته باشد،تحقیقات لازم را به عمل می آورد و نتیجه را به دادستان اطلاع میدهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=علوم جنایی- مجموعه مقالاتی در تجلیل از دکتر محمدآشوری|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1968764|صفحه=|نام۱=علی حسین|نام خانوادگی۱=نجفی ابرندآبادی|چاپ=3}}</ref>ضمنا از ظاهر قانون چنین برداشت میشود که جمع آوری اطلاعات،اقدامی اختیاری نیست بلکه ضابطان دادگستری وظیفه دارند در مواردی که از وقوع جرم مطلع شده اند و دلایل کافی وجود ندارد،به تحقیق و جمع آوری اطلاعات بپردازند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بطلان در آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2275436|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>همچنین در صورت مشکوک بودن وقوع جرم،ضابطان دادگستری باید تحقیقات خود را انجام دهند و اگر پی به عدم وقوع جرم نیز ببرند،باز هم مکلف به اطلاع دادن نتیجه به مقامات قضایی هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=632836|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|نام۳=یاسر|نام خانوادگی۳=متولی جعفرآبادی|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | |||
<nowiki>{{پانویس}}</nowiki> |
نسخهٔ ۶ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۳
هرگاه قرائن و امارات مربوط به وقوع جرم مورد ترديد است يا اطلاعات ضابطان دادگستري از منابع موثق نيست ، آنان بايد پيش از اطلاع به دادستان ، بدون داشتن حق تفتيش و بازرسي يا احضار و جلب اشخاص ، تحقيقات لازم را به عمل آورند و نتيجه آن را به دادستان گزارش دهند . دادستان با توجه به اين گزارش ، دستور تكميل تحقيقات را صادر و يا تصميم قضائي مناسب را اتخاذ مي كند.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
کشف جرم از وظایف ضابطان است و در صورت احراز وقوع آن باید مراتب را به دادستان اطلاع دهند.در صورتی که از نظر ضابطان احتمال دارد که جرمی واقع شده باشد،ابتدا باید این احتمال برای خودشان به اطمینان تبدیل شود و سپس به دادستان اطلاع دهند.در این حالت از آنجا که جرم مشهود نیست،اختیارات ضابطان نیز محدود بوده و تحقیقات را باید بدون بازرسی و تفتیش و احضار و جلب انجام دهند.[۱]در واقع در آن دسته جرایمی که وقوع آنها مشکوک به نظر میرسد،یعنی جرایمی که دلایلی قوی بر ارتکاب آنها در دست نیست یا اطلاعاتی که کسب شده از منابع موثق نیست،ضابط دادگستری بدون اینکه حق دستگیری یا ورود به منزل کسی را داشته باشد،تحقیقات لازم را به عمل می آورد و نتیجه را به دادستان اطلاع میدهد.[۲]ضمنا از ظاهر قانون چنین برداشت میشود که جمع آوری اطلاعات،اقدامی اختیاری نیست بلکه ضابطان دادگستری وظیفه دارند در مواردی که از وقوع جرم مطلع شده اند و دلایل کافی وجود ندارد،به تحقیق و جمع آوری اطلاعات بپردازند.[۳]همچنین در صورت مشکوک بودن وقوع جرم،ضابطان دادگستری باید تحقیقات خود را انجام دهند و اگر پی به عدم وقوع جرم نیز ببرند،باز هم مکلف به اطلاع دادن نتیجه به مقامات قضایی هستند.[۴]
منابع
{{پانویس}}
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4654612
- ↑ علی حسین نجفی ابرندآبادی. علوم جنایی- مجموعه مقالاتی در تجلیل از دکتر محمدآشوری. چاپ 3. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1968764
- ↑ عباس زراعت. بطلان در آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2275436
- ↑ عباس زراعت، حمیدرضا حاجی زاده و یاسر متولی جعفرآبادی. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 632836