ماده 92 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 92 قانون امور حسبی''': بعد از زوال [[قیمومت]] [[قیم]] مسئول حفظ [[مال|اموال]] [[محجور]] است تا به [[تصرف]] شخصی که باید تصرف نماید بدهد.

== توضیح واژگان ==

قیم: به کسی که به سفارش [[دادستان]]، برای حمایت از [[محجور]] و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می گردد؛ قیم گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی  (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1270836|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=ساکت|چاپ=1}}</ref>

محجور: به کسی که [[حق]] [[تصرف]] در اموالش را ندارد، محجور گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حجر و قیمومت|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجموعه حقوقی، سال ششم، ش8، 1321|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5090872|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=داودی|چاپ=}}</ref>

آن چه از ماده 92 [[قانون امور حسبی]] مشخص است، وظیفه قیم بعد از زوال قیمومت محدود به حفاظت از اموال است و شامل سایر تکالیفی که قیم در اداره [[دارایی]] مولی علیه دارد نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4197828|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref>

== انتقادات ==

در [[ماده 92 قانون امور حسبی]] در صورتی که استعفای قیم پذیرفته نشود اما قیم محجور را رها نماید و موجب [[خسارت]] وی شود، ضمانت اجرایی درنظر گرفته نشده است و فقط به جهت تقصیر می توان وی را مسئول جبران خسارت دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5064312|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=1}}</ref>

{{هوش مصنوعی (ماده)}}

# قیم مسئولیت حفظ اموال محجور را بر عهده دارد.

# مسئولیت حفظ اموال تا زمان تصرف توسط شخص ذی‌حق ادامه دارد.

# قیم باید اموال محجور را به شخصی که صلاحیت تصرف دارد انتقال دهد.

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:پایان قیمومت]]

[[رده:نگهداری از اموال محجور]]