تعهدات بین المللی عدم نقض حریم هوایی دولت های خارجی مبنی بر عدم نقض فضای جو تحت حاکمیت توسط دولت های خارجی بررسی موردی عراق: تفاوت میان نسخه‌ها

در این تحقیق، هدف ما روشن کردن توسعه و پیشرفت سریعی است که پس از جنگ جهانی دوم در استفاده از هواپیما توسط کشورها، چه برای مقاصد تجاری یا نظامی، آغاز شد. علاوه بر ظهور توانمندی‌های روزافزون برخی از کشورها در زمینه فضا و ظهور توانمندی‌های گسترده در تولید و توسعه موشک‌های فرا قاره‌ای ، اهمیت پژوهش در زمینه گسترش حوزه فضایی کشور بر قلمرو آن را افزایش داده است. این امر منجر به ظهور تهدیدهای جدی بسیاری برای امنیت و ثبات کشورها شده است. این تحولات باعث توجه به بسیاری از مسائل حقوقی، به ویژه موارد مربوط به وسایل حمل و نقل هوایی (هواپیما) و فضای بیرونی و تاکید بر استفاده از آن فقط برای اهداف صلح آمیز شده است. بررسی [[حاکمیت]] [[دولت]] بر حریم هوایی آن یکی از موضوعاتی است که در حقوق بین الملل هوایی به آن پرداخته می‌شود. هدف پژوهش ما بیان میزان کاهش مفهوم حاکمیت دولت است، زیرا این حاکمیت دیگر مطلق نیست و دلیل آن نیز به دلیل ظهور پدیده‌ای است که به عنوان پدیده بین المللی شدن شناخته می‌شود. مشارکت دو یا چند طرف بین المللی در سازماندهی یک موضوع حقوقی خاص. یا انتقال یک امر حقوقی داخلی و تبدیل آن به یک امر بین المللی که رسیدگی به امر حقوقی در مقام بین المللی است. این مسیر جدیدی است که حقوق بین الملل در پیش گرفته است. در اینجا ما یک حرکت متواضعانه برای برجسته کردن نقض‌هایی که در حال وقوع است، به ویژه نقض حریم هوایی عراق، انجام دادیم. و همچنین بیان تعهدات بین المللی در قبال آن و میزان حق عراق برای مطالبه غرامت مطابق با قوانین بین المللی را نشان می‌دهیم، و شایان به ذکر است که قرارداد شیکاگو در سال ۱۹۴۴ م ( ۱۳۲۳ه–.ش) یکی از مهمترین توافقنامه‌هایی است که به حاکمیت دولت بر حریم هوایی آن می‌پردازد و عبور هواپیماهای خارجی از سرزمین‌های دیگر کشورها را تنظیم می‌کند. این قرارداد در ۴ آوریل ۱۹۴۷ (۱۴/۰۱/۱۳۶۶ ه–.ش) لازم الاجرا شد. و آن قرارداد به عنوان پنج آزادی پرواز شناخته می‌شود، و آن پنج آزادی عبارت از : آزادی پرواز بر فراز حریم هوایی که به گذرگاه زمینی معروف است. آزادی فرود به دلایل نقص فنی، حق پیاده کردن مسافران و تخلیه کالا، حق حمل مسافر و حمل بار به سرزمین کشوری که هواپیما به آن تعلق دارد، حق حمل مسافر و حمل کالا از قلمرو هر کشور به قلمرو هر یک از کشورهای متعاهد و به این قرارداد موافقت و امضا کرده است. در مورد فضای بیرونی، اگرچه اکتشاف فضایی توسط گروه کوچکی از کشورهای توسعه یافته انجام شد. فضا به خودی خود مالکیت همه مردم زمین است و هیچ کشور یا گروهی از کشورها حق انحصار منافع آن را ندارند. یکی از مهم‌ترین رویه‌های اتخاذ شده در تحقیق موضوع این پایا‌‌ن‌نامه، انتخاب رویکرد تحلیلی و توصیفی است. و همچنین نقش [[سازمان بین المللی|سازمان های بین المللی]]، سازمان ملل و تفاهم‌نامه و موافقت‌نامه‌های بین المللی را توضیح دادیم که بر لزوم حفاظت از محیط زیست در زمان درگیری‌های مسلحانه تاکید می‌کنند. و بی‌اعتنایی کشورهای پرقدرت و بزرگ به تفاهم‌نامه و موافقت‌نامه‌های بین المللی و نقض حاکمیت و نقض حریم هوایی بین المللی بیان کرده‌ایم. موضوع رساله نو و پیشنه پژوهشی ندارد، و تلاش ما در این جانب جهت پر کردن این خلا موجود در کتابخانه قانونی برای حفاظت از حاکمیت بین المللی و حاکمیت کشورها بر قلمرو و فضای بیرونی خود را. تعداد زیاد درگیری‌های مسلحانه در مناطق جهان و استفاده و نقض حریم هوایی کشورها که خارج از منازعه هستند. و عراق یکی از کشورهایی است که در اثر استفاده از اورانیوم در جنگ خلیج فارس از این آسیب‌ها رنج می‌برد. با وجود تمام موارد فوق، باید نتیجه بگیریم که در مطالعه اینجانب تایید می‌کنیم که کشورها باید امنیت دفاع هوایی را آغاز کنند و تامین کنند. همانطور که در جنگ‌های مدرن برای هر کشوری لازم است که نیروی هوایی داشته باشد که بتواند برتری هوایی و حاکمیت خود را بر آسمان تیاتر جنگ تحمیل کند.

* نقض

* مسئولیت بین المللی