ماده ۴۶۴ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
در موارد ثبوت اصل [[جنایت]] با [[شهادت]]، [[علم قاضی]] یا [[قسامه]]، اگر مرتکب مدعی [[جنایت خطای محض|خطائی بودن]] آن گردد و [[عاقله]] خطاء بودن جنایت را [[منکر|انکار]] نماید، قول عاقله با [[سوگند]] پذیرفته می‌ شود و [[دیه]] بر عهده مرتکب است و چنانچه عاقله از اتیان قسم [[نکول از سوگند|نکول]] کند با قسم مدعی، عاقله مکلف به پرداخت دیه است.
'''ماده ۴۶۴ قانون مجازات اسلامی''': در موارد ثبوت اصل [[جنایت]] با [[شهادت]]، [[علم قاضی]] یا [[قسامه]]، اگر مرتکب مدعی [[جنایت خطای محض|خطائی بودن]] آن گردد و [[عاقله]] خطاء بودن جنایت را [[منکر|انکار]] نماید، قول عاقله با [[سوگند]] پذیرفته می‌ شود و [[دیه]] بر عهده مرتکب است و چنانچه عاقله از اتیان قسم [[نکول از سوگند|نکول]] کند با قسم مدعی، عاقله مکلف به پرداخت دیه است.


تبصره ـ در صورتی ‌که برخی از افراد عاقله سوگند یاد نمایند از پرداخت دیه معاف می‌ شوند و سهم آنها به ‌وسیله مرتکب پرداخت می‌ گردد.
تبصره ـ در صورتی ‌که برخی از افراد عاقله سوگند یاد نمایند از پرداخت دیه معاف می‌ شوند و سهم آنها به ‌وسیله مرتکب پرداخت می‌ گردد.
۱۵٬۶۷۷

ویرایش