ماده ۲۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== فلسفه و مبانی نظری ماده == | == فلسفه و مبانی نظری ماده == | ||
وضع این ماده را گروهی در راستای رعایت اصول و موازین مقرر شده در اسناد بین المللی در خصوص لزوم حمایت از شهود در مقابل تهدیدات احتمالی تفسیر نموده اند.436320 | وضع این ماده را گروهی در راستای رعایت اصول و موازین مقرر شده در اسناد بین المللی در خصوص لزوم حمایت از شهود در مقابل تهدیدات احتمالی تفسیر نموده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 67 پاییز 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=436320|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== مستندات فقهی == | == مستندات فقهی == | ||
مستند فقهی این ماده را می توان آیه 282 سوره بقره دانست که به موجب آن با وجود وجود کتابت و شهادت ، الزام به کتابت شهادت نباید موجب ورود ضرر و زیان کاتب یا شاهد شود.1965828 | مستند فقهی این ماده را می توان آیه 282 سوره بقره دانست که به موجب آن با وجود وجود کتابت و شهادت ، الزام به کتابت شهادت نباید موجب ورود ضرر و زیان کاتب یا شاهد شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه حقوقی مجد شماره هشتم سال دوم 1388|ترجمه=|جلد=|سال=بهار 1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1965828|صفحه=|نام۱=مجمع علمی|فرهنگی مجد|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۵
هر گاه بيم خطر جاني يا حيثيتي و يا ضرر مالي براي شاهد يا مطلع و يا خانواده آنان وجود داشته باشد ، اما استماع اظهارات آنان ضروري باشد ، بازپرس به منظور حمايت از شاهد يا مطلع و با ذكر علت در پرونده ، تدابير زير را اتخاذ مي كند : الف - عدم مواجهه حضوري بين شاهد يا مطلع با شاكي يا متهم ب - عدم افشاي اطلاعات مربوط به هويت ، مشخصات خانوادگي و محل سكونت يا فعاليت شاهد يا مطلع پ - استماع اظهارات شاهد يا مطلع در خارج از دادسرا با وسايل ارتباط از راه دور تبصره 1 ماده 214: در صورت شناسايي شاهد يا مطلع حسب مورد توسط متهم يا متهمان يا شاكي و يا وجود قرائن يا شواهد ، مبني بر احتمال شناسايي و وجود بيم خطر براي آنان ، بازپرس به درخواست شاهد يا مطلع ، تدابير لازم را از قبيل آموزش براي حفاظت از سلامت جسمي و روحي يا تغيير مكان آنان اتخاذ مي كند . ترتيبات اين امر به موجب آيين نامه اي است كه ظرف شش ماه از تاريخ لازم الاجراء شدن اين قانون توسط وزارت دادگستري تهيه مي شود و به تصويب رئيس قوه قضائيه مي رسد . تبصره 2 ماده 214: ترتيبات فوق بايد به نحوي صورت پذيرد كه منافي حقوق دفاعي متهم نباشد . تبصره 3 ماده 214: ترتيبات مقرر در اين ماده و تبصره ( 1 ) آن در مرحله رسيدگي در دادگاه نيز اجراء مي شود .
فلسفه و مبانی نظری ماده
وضع این ماده را گروهی در راستای رعایت اصول و موازین مقرر شده در اسناد بین المللی در خصوص لزوم حمایت از شهود در مقابل تهدیدات احتمالی تفسیر نموده اند.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
لزوم حفظ احساس امنیت شهود در برخی از جرایم به ویژه جرایم سازمان یافته و نیز جرایم خانوادگی که امکان وجود رفتار های مداخله گرایانه از سوی متهمین پرونده یا دیگر افراد وجود دارد، از اهمیت بسیاری برخوردار است. از این رو لازم است تدابیری از سوی مقامات قضایی برای حمایت از شهود در برابر خطرات احتمالی که ممکن است آن ها یا خانواده ایشان را تهدید کند به عمل آید.[۲]
مستندات فقهی
مستند فقهی این ماده را می توان آیه 282 سوره بقره دانست که به موجب آن با وجود وجود کتابت و شهادت ، الزام به کتابت شهادت نباید موجب ورود ضرر و زیان کاتب یا شاهد شود.[۳]
منابع
- ↑ مجله حقوقی دادگستری شماره 67 پاییز 1386. قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 436320
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692800
- ↑ فصلنامه حقوقی مجد شماره هشتم سال دوم 1388. مجمع علمی و فرهنگی مجد، بهار 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1965828