ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:رفرنس using HotCat) |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
تشخیص موارد مورد بحث در ماده فوق را در مرحله اول بر عهده کمیسیون استانی موضوع [[ماده 257 قانون آیین دادرسی کیفری]] دانسته اند.4777452 انی موارد عمدتاً مواردی هستند که بر مبنای قاعده اقدام بوده از آنجایی و فردی خود موجب توجه اتهام به خود شده است، لذا شایسته جبران خسارت نیز نمی باشد.4763748 | تشخیص موارد مورد بحث در ماده فوق را در مرحله اول بر عهده کمیسیون استانی موضوع [[ماده 257 قانون آیین دادرسی کیفری]] دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته های آیین دادرسی کیفری جلد اول|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=طرح نوین اندیشه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4777452|صفحه=|نام۱=بابک|نام خانوادگی۱=فرهی|چاپ=1}}</ref> انی موارد عمدتاً مواردی هستند که بر مبنای قاعده اقدام بوده از آنجایی و فردی خود موجب توجه اتهام به خود شده است، لذا شایسته جبران خسارت نیز نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4763748|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
در خصوص بند الف ماده فوق عده ای معتقدند لازم است خودداری فرد از ارائه اسناد و مدارک با علم و اطلاع از ارزش قضای این اسناد در اثبات امر و بی گناهی خود باشد.4763752 | در خصوص بند الف ماده فوق عده ای معتقدند لازم است خودداری فرد از ارائه اسناد و مدارک با علم و اطلاع از ارزش قضای این اسناد در اثبات امر و بی گناهی خود باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4763752|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۱
در موارد زير شخص بازداشت شده مستحق جبران خسارت نيست : الف - بازداشت شخص ، ناشي از خودداري در ارائه اسناد ، مدارك و ادله بي گناهي خود باشد . ب - به منظور فراري دادن مرتكب جرم ، خود را در مظان اتهام و بازداشت قرار داده باشد . پ - به هر جهتي به ناحق موجبات بازداشت خود را فراهم آورده باشد . ت - همزمان به علت قانوني ديگر بازداشت باشد .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
تشخیص موارد مورد بحث در ماده فوق را در مرحله اول بر عهده کمیسیون استانی موضوع ماده 257 قانون آیین دادرسی کیفری دانسته اند.[۱] انی موارد عمدتاً مواردی هستند که بر مبنای قاعده اقدام بوده از آنجایی و فردی خود موجب توجه اتهام به خود شده است، لذا شایسته جبران خسارت نیز نمی باشد.[۲]
در خصوص بند الف ماده فوق عده ای معتقدند لازم است خودداری فرد از ارائه اسناد و مدارک با علم و اطلاع از ارزش قضای این اسناد در اثبات امر و بی گناهی خود باشد.[۳]
منابع
- ↑ بابک فرهی. بایسته های آیین دادرسی کیفری جلد اول. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4777452
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763748
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763752