ماده ۴۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:رفرنس using HotCat) |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
پیشتر مواد 219 و 220 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در خصوص تشریفات دادرسی جرایم اطفال وضع شده بود.3368424 | پیشتر مواد 219 و 220 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در خصوص تشریفات دادرسی جرایم اطفال وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم) مجرم و مسئولیت کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3368424|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
ماده فوق در مقام توسعه قلمرو جرایمی است که در صورت ارتکاب توسط اطفال، حضور وکیل در راستای دفاع از آن ها در دادرسی را الزامی می سازد. لذا در این جرایم در فرض عدم تعیین وکیل توسط خود متهم، تعیین وکیل تسخیری از سوی خود دادگاه الزامی است.4709652 علت این امر نیازمند تر بودن اطفال متهم به مورد دفاع قرار گرفتن، با توجه به صدمات روحی و روانی وارده بر آن ها در جریان دادرسی می باشد. | ماده فوق در مقام توسعه قلمرو جرایمی است که در صورت ارتکاب توسط اطفال، حضور وکیل در راستای دفاع از آن ها در دادرسی را الزامی می سازد. لذا در این جرایم در فرض عدم تعیین وکیل توسط خود متهم، تعیین وکیل تسخیری از سوی خود دادگاه الزامی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4709652|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> علت این امر نیازمند تر بودن اطفال متهم به مورد دفاع قرار گرفتن، با توجه به صدمات روحی و روانی وارده بر آن ها در جریان دادرسی می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصول آیین دادرسی کیفری ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4068172|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> این امر تشریفات رسیدگی به جرایم اطفال را نیز تسهیل می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3915332|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref> | ||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۶
در جرائمي كه رسيدگي به آنها در صلاحيت دادگاه كيفري يك است يا جرائمي كه مستلزم پرداخت ديه يا ارش بيش از خمس ديه كامل است و در جرائم تعزيري درجه شش و بالاتر ، دادسرا و يا دادگاه اطفال و نوجوانان به ولي يا سرپرست قانوني متهم ابلاغ مي نمايد كه براي او وكيل تعيين كند . در صورت عدم تعيين وكيل يا عدم حضور وكيل بدون اعلام عذر موجه ، در مرجع قضائي براي متهم وكيل تعيين مي شود . در جرائم تعزيري درجه هفت و هشت ، ولي يا سرپرست قانوني طفل يا نوجوان مي تواند خود از وي دفاع و يا وكيل تعيين نمايد . نوجوان نيز مي تواند از خود دفاع كند .
پیشینه
پیشتر مواد 219 و 220 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در خصوص تشریفات دادرسی جرایم اطفال وضع شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ماده فوق در مقام توسعه قلمرو جرایمی است که در صورت ارتکاب توسط اطفال، حضور وکیل در راستای دفاع از آن ها در دادرسی را الزامی می سازد. لذا در این جرایم در فرض عدم تعیین وکیل توسط خود متهم، تعیین وکیل تسخیری از سوی خود دادگاه الزامی است.[۲] علت این امر نیازمند تر بودن اطفال متهم به مورد دفاع قرار گرفتن، با توجه به صدمات روحی و روانی وارده بر آن ها در جریان دادرسی می باشد.[۳] این امر تشریفات رسیدگی به جرایم اطفال را نیز تسهیل می کند.[۴]
منابع
- ↑ مهدی سلطانی. حقوق جزای عمومی (جلد دوم) مجرم و مسئولیت کیفری. چاپ 1. دادگستر، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3368424
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709652
- ↑ عباس زراعت. اصول آیین دادرسی کیفری ایران. چاپ 2. مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4068172
- ↑ هوشنگ شامبیاتی. بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3915332