ماده ۴۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری

در موقع رسيدگي ، عضو مميز ، گزارش پرونده و مفاد اوراقي را كه لازم است قرائت مي كند و طرفين يا وكلاي آنان ، در صورت حضور ، مي توانند با اجازه رئيس شعبه ، مطالب خود را اظهار دارند . همچنين دادستان كل يا نماينده وي با حضور در شعبه به طور مستدل ، مستند و مكتوب نسبت به نقض يا ابرام رأي معترضٌ عنه يا فرجام خواسته ، نظر خود را اعلام مي كند . سپس اعضاي شعبه با توجه به محتويات پرونده و مفاد گزارش و مطالب اظهار شده ، با درج نظر دادستان كل كشور يا نماينده وي در متن دادنامه ، به شرح زير اتخاذ تصميم مي كنند : الف - اگر رأي مطابق قانون و ادله موجود در پرونده باشد با ابرام آن ، پرونده را به دادگاه صادر كننده رأي اعاده مي نمايند . ب - هرگاه رأي مخالف قانون ، يا بدون توجه به ادله و مدافعات طرفين صادر شده باشد يا رعايت تشريفات قانوني نشده و آن تشريفات به درجه اي از اهميت باشد كه موجب بي اعتباري رأي شود ، شعبه ديوان عالي كشور ، رأي را نقض و به شرح زير اقدام مي كند : 1 - اگر عملي كه محكومٌ عليه به اتهام ارتكاب آن محكوم شده به فرض ثبوت ، جرم نبوده يا به لحاظ شمول عفو عمومي و يا ساير جهات قانوني متهم قابل تعقيب نباشد ، رأي صادره نقض بلا ارجاع مي شود . 2 - اگر رأي صادره از نوع قرار و يا حكمي باشد كه به علت ناقص بودن تحقيقات نقض شده است ، براي رسيدگي مجدد به دادگاه صادر كننده رأي ارجاع مي شود . 3 - اگر رأي به علت عدم صلاحيت ذاتي دادگاه نقض شود ، پرونده به مرجعي كه ديوان عالي كشور ، صالح تشخيص مي دهد ، ارسال مي شود و مرجع مذكور مكلف به رسيدگي است . 4 - در ساير موارد ، پس از نقض رأي ، پرونده به دادگاه هم عرض ارجاع مي شود . تبصره ماده 469: در مواردي كه ديوان عالي كشور رأي را به علت نقص تحقيقات نقض مي كند ، مكلف است تمام موارد نقص تحقيقات را به تفصيل ذكر كند .