ماده 248 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اضافه کردن نظریه مشورتی) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 248 قانون مالیات های مستقیم''': رأي هيأت حل اختلاف مالياتي بايستي متضمن اظهارنظر موجه و مدلل نسبت به اعتراض مودي بوده و در صورت اتخاذ تصميم به تعديل درآمد مشمول ماليات، جهات و دلايل آن توسط هيأت در متن رأي قيد شود. | '''ماده 248 قانون مالیات های مستقیم''': رأي هيأت حل اختلاف مالياتي بايستي متضمن اظهارنظر موجه و مدلل نسبت به اعتراض مودي بوده و در صورت اتخاذ تصميم به تعديل درآمد مشمول ماليات، جهات و دلايل آن توسط هيأت در متن رأي قيد شود. | ||
[[ماده 247 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده قبلی]] | |||
[[ماده 249 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
| خط ۹: | خط ۱۳: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده ۴ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 4 قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[ماده ۴ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 4 قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[آسیب شناسی حقوقی دادرسی مالیاتی مبتنی بر رویکرد حمایت از رونق تولید]] | |||
* [[رویکردهای نوین دادرسی مالیاتی در مراجع شبه‌قضائی با تأکید بر نظام‌های حل‌اختلاف کشورهای فرانسه و انگلستان و آلمان]] | |||
== رویه های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 7/98/1953 مورخ 1399/03/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم اظهار نظر مدلل نمایندگان سازمان امور مالیاتی به اعتراض مؤدی]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | |||
[[رده:سازمان تشخیص و مراجع مالیاتی]] | |||
[[رده:مرجع حل اختلاف مالیاتی]] | |||
[[رده:مواد قانون مالیات های مستقیم]] | [[رده:مواد قانون مالیات های مستقیم]] | ||
[[رده:هیات حل اختلاف مالیاتی]] | [[رده:هیات حل اختلاف مالیاتی]] | ||
[[رده:شورای عالی مالیاتی]] | [[رده:شورای عالی مالیاتی]] | ||
[[رده:هیات داوری عالی]] | [[رده:هیات داوری عالی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۱
ماده 248 قانون مالیات های مستقیم: رأي هيأت حل اختلاف مالياتي بايستي متضمن اظهارنظر موجه و مدلل نسبت به اعتراض مودي بوده و در صورت اتخاذ تصميم به تعديل درآمد مشمول ماليات، جهات و دلايل آن توسط هيأت در متن رأي قيد شود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مستند و مستدل نبودن آرای صادره که یکی از مهم ترین چالش های نظام دادرسی مالیاتی در ایران است نه تنها موجب تضییع حقوق مودی می شود بلکه در مواردی هم رعایت این اصل توسط هیئت های حل اختلاف مالیاتی منجر به طرح دعاوی واهی از سوی برخی مودیان نزد دیوان عدالت اداری نیز خواهد شد.[۱]
مطالعات تطبیقی
بر خلاف ماده 247 و 248 ق.م.م مامور مالیاتی می‌تواند نسبت به رای هیات بدوی حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر به شورای عالی مالیاتی اعتراض کند و یا از رای هیات حل اختلاف مالیاتی تجیدنظر به شورای عالی مالیاتی اعتراض خود را اعلام دارد؛ اما در حقوق مالی انگلستان نه تنها با اعتراض مودی مالیاتی است که «هیات داوری عالی» می‌تواند نسبت به یک امر مالیاتی وارد رسیدگی شود بلکه بدون اعتراض نوشتاری و یا شنیداری مودی و تنها با درخواست هیات داوری بدوی یا با تشخیص و احراز صلاحدید، «هیات عالی داوری» در موضوعات مالیاتی می‌تواند وارد رسیدگی شود و رای صادر نماید.[۲]
مواد مرتبط
مقالات مرتبط
رویه های قضایی
منابع
- ↑ حسین عبدالهی و غلامرضا مولابیگی. حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6404304
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403864