نظریه شماره 7/1400/85 مورخ 1400/02/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دستور دادگاه تجدیدنظر جهت رفع نقص و اقدامات بازپرس در مورد ادعای متهم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''چکیده نظریه شماره 7/1400/85 مورخ 1400/02/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اقدام دادگاه تجدیدنظر به اعاده پرونده جهت رفع نقص و اظهار نظر ماهوی بازپرس در مورد ادعای متهم:''' 1- در فرضی که [[دادگاه تجدیدنظر|دادگاه تجدید نظر]] در راستای اعمال [[ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری|بند الف ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] پرونده را جهت [[رفع نقص]] به [[دادگاه صادر کننده رأی]] ارسال می کند، [[دادگاه]] اخیر نمی تواند در اجرای [[ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۳۴۱ آن قانون]]، پرونده را به [[دادسرا]] ارسال کند تا دستورات دادگاه تجدید نظر را انجام دهد. 2- [[ادعا|ادعای]] [[متهم]] دائر بر [[شرکت در جرم|مشارکت]] یا [[معاونت در جرم|معاونت]] شخصی دیگر با او در ارتکاب [[جرم]]، [[اقرار]] محسوب نمی شود و با توجه به [[ماده ۱۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری]]  [[بازپرس]] نباید بدون [[دلیل]] کافی برای [[توجه اتهام]]، کسی را به عنوان متهم [[احضار]] یا [[جلب متهم|جلب]] کند بلکه با لحاظ [[ماده ۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری|بند ت ماده ۶۴]] و [[ماده ۹۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۹۳ قانون یاد شده]]، مکلف است در خصوص ادعای مطرح شده [[تحقیقات مقدماتی|تحقیقات]] لازم را انجام داده و نهایتا اظهار نظر کند.