ماده ۴۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[موافقتنامه داوری]] تنها نسبت به [[شخص|اشخاصی]] که آن را تنظیم نموده‌اند، مؤثر می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1342512|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref> لذا در صورت دخالت [[شخص ثالث|اشخاص ثالث]] نیازمند [[تراضی]] همه‌ی اطراف دعوا می‌باشد. بنابراین، صرف اعلام یک طرفه‌‌ی شخص ثالث مبنی بر موافقت با داوری در خصوص دعوای طاری مؤثر نبوده و این امر نیازمند تراضی طرفین می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=576556|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> در داوری‌های [[مرکز داوری اتاق بازرگانی]] نیز مطابق [[ماده ۴۷ آیین نامه نحوه ارائه خدمات مرکز داوری]]، ورود ثالث مشروط بر اینکه ثالث موافقتنامه داوری، [[داور]] تعیین شده و آیین داوری را بپذیرد و ورود وی مورد [[ایراد]] هیچ‌یک از طرفین نباشد، مجاز می‌باشد. در این آیین نامه بر خلاف '''ماده ۴۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی'''، سکوت طرفین برای ورود ثالث کفایت می‌کند و نیاز به موافقت آنان نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق داوری داخلی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4800792|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=پرتو|چاپ=2}}</ref>