ماده ۵۲۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در کلیه مواردی که [[تقصیر]] [[موجبات ضمان مدنی|موجب ضمان مدنی]] یا [[موجبات ضمان|کیفری]] است، دادگاه موظف است استناد نتیجه حاصله به تقصیر مرتکب را احراز نماید. | '''ماده ۵۲۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': در کلیه مواردی که [[تقصیر]] [[موجبات ضمان مدنی|موجب ضمان مدنی]] یا [[موجبات ضمان|کیفری]] است، دادگاه موظف است استناد نتیجه حاصله به تقصیر مرتکب را احراز نماید. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||