نظریه شماره 7/1400/924 مورخ 1400/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات حضور و اختیارات وکیل تسخیری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/924|شماره پرونده=1400-168-924 ک|تاریخ نظریه=1400/10/18|موضوع نظریه=[[آیین دادرسی کیفری]]|محور نظریه=[[وکیل تسخیری]]}}
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/924|شماره پرونده=1400-168-924 ک|تاریخ نظریه=1400/10/18|موضوع نظریه=[[آیین دادرسی کیفری]]|محور نظریه=[[وکیل تسخیری]]}}


'''چکیده نظریه شماره 7/1400/924 مورخ 1400/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات حضور و اختیارات وکیل تسخیری:''' 1- [[وکیل تسخیری|وکلای تسخیری]] فاقد [[قرارداد]] [[وکالت]] با [[متهم]] یا متهمان می باشند و حضور آن ها جهت رعایت تشریفات شکلی رسیدگی و به حکم [[قانون]] الزامی است و قرارداد وکالت محسوب نمی‌شود همچنین برگ معرفی‌نامه‌ای که از طرف کانون وکلا در اختیار [[وکیل]] قرار می گیرد و وکیل تسخیری هم باید نسخه ای از این فرم را تکمیل و ارائه کند نیز عنوان قرارداد وکالت ندارد. از طرف دیگر تعیین وکیل تسخیری، انحصار به [[مرحله بدوی]] ندارد و مادام که عنوان وکالت از وکیل تسخیری سلب نشده، می تواند به وظایف وکالتی خود در مراحل بعدی نیز اقدام کند و آنچه در [[ماده ۳۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری]] ذکر شده از اختیار وکلای تسخیری از حق [[وکالت در توکیل|توکیل به غیر]] منصرف است. 2- ظاهر عبارات مذکور در [[ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری]] مربوط به [[وکیل تعیینی]] است و به علت عدم ارتباط وکیل تسخیری با [[متهم]] در صورت وجود شرایط [[رای دادگاه|رای]] صادره [[رای غیابی|غیابی]] محسوب می‌شود.
'''چکیده نظریه شماره 7/1400/924 مورخ 1400/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات حضور و اختیارات وکیل تسخیری:''' 1- [[وکیل تسخیری|وکلای تسخیری]] فاقد [[قرارداد]] [[وکالت]] با [[متهم]] یا متهمان می باشند و حضور آن ها جهت رعایت تشریفات شکلی رسیدگی و به حکم [[قانون]] الزامی است و قرارداد وکالت محسوب نمی‌شود همچنین برگ معرفی‌نامه‌ای که از طرف کانون وکلا در اختیار [[وکیل]] قرار می گیرد و وکیل تسخیری هم باید نسخه ای از این فرم را تکمیل و ارائه کند نیز عنوان قرارداد وکالت ندارد. از طرف دیگر تعیین وکیل تسخیری، انحصار به [[مرحله بدوی]] ندارد و مادام که عنوان وکالت از [[وکیل تسخیری]] سلب نشده، می تواند به وظایف وکالتی خود در مراحل بعدی نیز اقدام کند و آنچه در [[ماده ۳۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری]] ذکر شده از اختیار وکلای تسخیری از حق [[وکالت در توکیل|توکیل به غیر]] منصرف است. 2- ظاهر عبارات مذکور در [[ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری]] مربوط به [[وکیل تعیینی]] است و به علت عدم ارتباط وکیل تسخیری با [[متهم]] در صورت وجود شرایط [[رای دادگاه|رای]] صادره [[رای غیابی|غیابی]] محسوب می‌شود.


== استعلام ==
== استعلام ==
خط ۱۵: خط ۱۵:
ثانیا، تعبیر به کار رفته در ماده ۸ آیین نامه تعرفه حق الوکاله، حق المشاوره و هزینه سفر وکلای دادگستری مصوب ۲۸/۱۲/۱۳۹۸ قابل مناقشه است و برگ معرفی نامه ای که از طرف کانون وکلا در اختیار وکیل قرار می گیرد و وکیل تسخیری هم باید نسخه ای از این فرم را تکمیل و ارائه کند، عنوان قرارداد وکالت ندارد؛ لذا به نظر می رسد ارائه اصل برگ معرفی نامه الزامی است و عبارت تنظیم و ارائه وکالت نامه ... هر چند توسط مرجع قضایی به نمایندگی از موکل امضاء شده باشد ... مندرج در ماده ۸ آیین نامه یادشده، باید به این معنا حمل شود که ارائه این برگ بدون امضای موکل قابلیت تقدیم به [[مراجع قضایی|مرجع قضایی]] دارد.
ثانیا، تعبیر به کار رفته در ماده ۸ آیین نامه تعرفه حق الوکاله، حق المشاوره و هزینه سفر وکلای دادگستری مصوب ۲۸/۱۲/۱۳۹۸ قابل مناقشه است و برگ معرفی نامه ای که از طرف کانون وکلا در اختیار وکیل قرار می گیرد و وکیل تسخیری هم باید نسخه ای از این فرم را تکمیل و ارائه کند، عنوان قرارداد وکالت ندارد؛ لذا به نظر می رسد ارائه اصل برگ معرفی نامه الزامی است و عبارت تنظیم و ارائه وکالت نامه ... هر چند توسط مرجع قضایی به نمایندگی از موکل امضاء شده باشد ... مندرج در ماده ۸ آیین نامه یادشده، باید به این معنا حمل شود که ارائه این برگ بدون امضای موکل قابلیت تقدیم به [[مراجع قضایی|مرجع قضایی]] دارد.


ثالثا، نظر به این که تعیین وکیل تسخیری، انحصار به مرحله بدوی ندارد و مادام که عنوان وکالت از وکیل تسخیری سلب نشده، می تواند به وظایف وکالتی خود در مراحل بعدی نیز اقدام کند؛ بنابراین وکیل تسخیری حق فرجام خواهی نسبت به آرای [[محکومیت]] حضوری که در مرحله بدوی صادر شده است را دارد و [[رای وحدت رویه شماره ۳۲۲۲ مورخ ۳/۸/۱۳۳۸|آرای وحدت رویه به شماره های ۳۲۲۲ مورخ ۳/۸/۱۳۳۸]] و [[رای وحدت رویه شماره 598 مورخ 1374/2/12 هیات عمومی دیوان عالی کشور( حق تجدیدنظرخواهی وکیل تسخیری)|۵۹۸ مورخ ۱۲/۲/۱۳۷۴ هیأت عمومی دیوان عالی کشور]] مؤید این نظر است.
ثالثا، نظر به این که تعیین وکیل تسخیری، انحصار به مرحله بدوی ندارد و مادام که عنوان وکالت از وکیل تسخیری سلب نشده، می تواند به وظایف وکالتی خود در مراحل بعدی نیز اقدام کند؛ بنابراین وکیل تسخیری حق فرجام خواهی نسبت به آرای [[محکومیت]] حضوری که در مرحله بدوی صادر شده است را دارد و آرای وحدت رویه به شماره های ۳۲۲۲ مورخ ۳/۸/۱۳۳۸ و [[رای وحدت رویه شماره 598 مورخ 1374/2/12 هیات عمومی دیوان عالی کشور( حق تجدیدنظرخواهی وکیل تسخیری)|۵۹۸ مورخ ۱۲/۲/۱۳۷۴ هیأت عمومی دیوان عالی کشور]] مؤید این نظر است.


رابعا، مقررات ناظر به حق توکیل در انجام وکالت، ناظر به وکالت تعیینی است؛ بنابراین مقررات ماده ۳۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ ناظر به جرایم موضوع [[ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری|بندهای الف ، ب ، پ و ت ماده ۳۰۲ قانون پیش گفته]] مبنی بر ضرورت حضور وکیل تسخیری در رسیدگی به جرایم موصوف، از اختیار وکلای تسخیری از حق توکیل به غیر (که مختص وکلای تعیینی است) منصرف است.
رابعا، مقررات ناظر به حق توکیل در انجام وکالت، ناظر به وکالت تعیینی است؛ بنابراین مقررات ماده ۳۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ ناظر به جرایم موضوع [[ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری|بندهای الف ، ب ، پ و ت ماده ۳۰۲ قانون پیش گفته]] مبنی بر ضرورت حضور وکیل تسخیری در رسیدگی به جرایم موصوف، از اختیار وکلای تسخیری از حق توکیل به غیر (که مختص وکلای تعیینی است) منصرف است.