ماده ۱ قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (←نکات توضیحی) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
«حکم قطعی» حکمی است که غیر قابل تجدیدنظر بوده و یا قابل تجدیدنظر بوده و در مهلت مقرر قانونی، درخواست تجدیدنظر نسبت به آن نشده و به واسطۀ انقضاء مهلت مزبور، قطعی شده باشد و یا مرحلۀ تجدید نظر را سپری کرده باشد. 1234696 | |||
قطعی | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
خط ۲۱: | خط ۱۷: | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
== مطالعات فقهی == | == مطالعات فقهی == | ||
نسخهٔ ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۹
ماده ۱ قانون اجرای احکام مدنی: هیچ حکمی از احکام دادگاههای دادگستری به موقع اجرا گذارده نمیشود مگر این که قطعی شده یا قرار اجرای موقت آن در مواردی که قانون معین میکند صادر شده باشد.
مواد مرتبط
ماده 5 قانون آیین دادرسی مدنی: آرای دادگاه ها قطعی است مگر در موارد مقرر در باب چهارم این قانون یا در مواردی که به موجب سایر قوانین قابل نقض یا تجدیدنظر باشند.
توضیح واژگان
«حکم قطعی» حکمی است که غیر قابل تجدیدنظر بوده و یا قابل تجدیدنظر بوده و در مهلت مقرر قانونی، درخواست تجدیدنظر نسبت به آن نشده و به واسطۀ انقضاء مهلت مزبور، قطعی شده باشد و یا مرحلۀ تجدید نظر را سپری کرده باشد. 1234696