سفیه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «از نظر لغوی سفیه یعنی نادان و جاهل.در اصطلاح سفیه یعنی کسی که عقل معاش ندارد، علارغم اینکه از لحاظ قوای دماغی مشکلی ندارد.به بیان ساده تر یعنی کسی که از لحاظ اقتصادی دور اندیش نیست که طوری مدیریت کند که در آینده کمتر با مشکلات اقتصادی رو برو شود...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از نظر لغوی سفیه یعنی نادان و جاهل.در اصطلاح سفیه یعنی کسی که عقل معاش ندارد، علارغم اینکه از لحاظ قوای دماغی مشکلی ندارد.به بیان ساده تر یعنی کسی که از لحاظ اقتصادی دور اندیش نیست که طوری مدیریت کند که در آینده کمتر با مشکلات اقتصادی رو برو شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6446240|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=1}}</ref> | از نظر لغوی '''سفیه''' یعنی نادان و جاهل.در اصطلاح سفیه یعنی کسی که عقل معاش ندارد، علارغم اینکه از لحاظ قوای دماغی مشکلی ندارد.به بیان ساده تر یعنی کسی که از لحاظ اقتصادی دور اندیش نیست که طوری مدیریت کند که در آینده کمتر با مشکلات اقتصادی رو برو شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6446240|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۲۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۰
از نظر لغوی سفیه یعنی نادان و جاهل.در اصطلاح سفیه یعنی کسی که عقل معاش ندارد، علارغم اینکه از لحاظ قوای دماغی مشکلی ندارد.به بیان ساده تر یعنی کسی که از لحاظ اقتصادی دور اندیش نیست که طوری مدیریت کند که در آینده کمتر با مشکلات اقتصادی رو برو شود.[۱]
منابع
- ↑ علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین). چاپ 1. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6446240